23 Februari 2022
14:00Maandag kon mijn dag niet meer stuk. Het begon met goed nieuws. Terwijl ik mijn dochter naar school bracht, kreeg ik het nieuws dat TotalEnergies en Apache opnieuw een groot olie- en gasveld voor de Surinaamse kust hebben gevonden. Elke keer wanneer ik hoor over een nieuwe vondst van het zwarte goud, klinkt dat mij als muziek in de oren. Niet omdat ik aandeel heb in die bedrijven die de olie vinden en later in productie zullen brengen, maar gewoon om het simpele feit dat de inkomsten uit de oliesector ervoor zullen zorgen dat Suriname zich de komende jaren zal ontwikkelen. Dat het zal komen door deugdelijk en prudent beleid van politici? Daar heb ik al lang geen vertrouwen meer in. Na zoveel regeringen te hebben zien komen en gaan, is die hoop volledig vervlogen.
Zelfs wanneer politici de olie-inkomsten zouden willen stelen of verkwanselen - wat natuurlijk niet mag - geloof ik dat er voldoende zal overblijven om het leven voor de Surinaamse bevolking draaglijk en beter te maken. Ik realiseer me evenwel dat in sommige landen, die ook gigantische bergen aan oliedollars hadden of hebben - denk maar aan Venezuela dicht bij huis en Nigeria en Equatoriaal-Guinee in Afrika - het overgrote deel van de mensen geen profijt heeft van die inkomsten. Integendeel.
De economie van Venezuela ligt op zijn gat, Nigeria wordt getypeerd als één van de meest corrupte landen in de wereld en het gros van de mensen in Equatoriaal-Guinee heeft te lijden onder een despoot die met een kleine (familie)kliek het land regeert. God behoede ons dat de olie een vloek en een straf voor ons wordt. Desalniettemin ben ik blij met de nieuwe vondst.
Niet lang na het blijde nieuws te hebben vernomen, kreeg ik zowaar stuiptrekkingen en stikte ik bijna van het lachen bij het lezen van een persbericht dat door de regering via CDS is gelanceerd in verband met de jongste olievondst. Bij het lezen van een bepaalde passage in het persbericht dacht ik bij mezelf 'ze bakken het daar in de regering wel behoorlijk bruin' met deze ontboezeming.
Ik vroeg me af wat de persoon, die dat stukje heeft geschreven of gedicteerd, had gesnoven of gerookt. Niet dat ik ervaringsdeskundige ben op het gebied van roken en snuiven, maar het moet wel verdomd slecht of misschien zelfs vervallen spul zijn geweest die het brein van de desbetreffende persoon heeft beneveld om te schrijven wat er in het persbericht stond.
Er stond letterlijk: "Dit en eerdere successen zijn een bevestiging en ondersteuning van de ontwikkelingsvisie van de regering." Hoe in hemelsnaam kunnen de olievondsten "een bevestiging" zijn van de ontwikkelingsvisie van wie dan ook? Heeft de regering visionair de olie- en gasvoorraden in de grond voor de Surinaamse kust gestopt? Komt het door de visie van de regering dat de olie wordt gevonden? Te bedenken dat de eerste gigantische vondst in januari 2020 is gedaan tijdens de regering van Desi Bouterse. Betekende die eerste vondst ook een bevestiging van zijn ontwikkelingsvisie? I don't think so.
Trouwens, de exploratie- en productiedelingscontracten met de oliemaatschappijen werden lang voordat de huidige regering aan de macht kwam getekend. Hoe is het dan jouw visie? Laten we toch ophouden man en gewoon de credits geven aan de personen die dat verdienen: de mensen van Staatsolie die de contracten hebben onderhandeld en bedongen. Waarom kan de regering niet gewoon blij zijn zoals ik en de samenleving feliciteren met het succes?
Claim toch de dingen die je zelf doet en zit wat mij betreft de oliemaatschappijen wat harder achter de vodden om eindelijk de final investment decision bekend te maken. Dat zal zeker wat geruststelling geven, want de gevonden olie zal voor Suriname geen enkele economische waarde hebben als die in de grond blijft. Dan mag jouw geweldige ontwikkelingsvisie bij het oud vuil.
ivancairo@yahoo.com