13 Oktober 2021
08:06PARAMARIBO - Op 29 september 2021 vierde de Nationale Partij Suriname (NPS) haar 75-jarig bestaan. De NPS is op 29 september 1946 opgericht. De eerste voorzitter was mr. Gerard van der Schroeff en één der bekendste medeoprichters was dr. Johan Ferrier. In 1946 werd ook de PSV opgericht, door onder anderen pater Jozef Weidmann en professor Coen Ooft. Een paar jaar later, werden ook de VHP (in januari 1949 ) en de KTPI (1949) opgericht. In hetzelfde jaar zijn ook de Moslimpartij Suriname en de Hindoepartij Suriname opgericht. Het jaar daarop zijn meerdere partijen opgericht, die echter meer op etnische basis waren gestoeld.
De oudste partij, die nog steeds in de politieke arena actief is, was lange tijd ook de grootste en toonaangevende politieke organisatie van Suriname. De NPS heeft meer dan veertig jaar deel uitgemaakt van diverse regeringskabinetten, maar heeft echter ook dieptepunten gekend. In 1955 scheidden acht leden zich af en richtten de SPD op onder leiding van David Findlay. Hetzelfde gebeurde in 1967; toen werd de PNP opgericht onder leiding van Just Rens en dr. Franklin Essed. In 1975, het jaar waarin de onafhankelijkheid met de NPS in de voorhoede werd doorgedrukt, verlieten drie Statenleden - Paul Somohardjo, Liesbeth Clarke en Charles Lee Kon Fong - de partij en vormden een eigen fractie.
De NPS heeft in 1973 de regering gevormd in NPK 1-verband en wel samen met de PSV, de PNR en de KTPI. Zij wonnen in 1977 wederom de verkiezingen; deze keer als NPK 2-combinatie, die mede werd gevormd door de PSV, de HPP en de KTPI. Na de militaire dictatuur keerde de NPS pas in 1987 terug in het machtscentrum, in Front-verband (Front voor Democratie en Ontwikkeling), waarbij op 25 januari 1988 ingenieur Ramsewak Shankar als president en Henck Arron als vicepresident werden geïnaugureerd. De regering-Shankar/Arron werd door de zogenoemde 'telefooncoup', ook wel de Kerstcoup genoemd, op 24 december 1990 afgezet. Na deze coup heeft luitenant Iwan Graanoogst voor enkele dagen, de rol van interim-president vervuld.
De NPS behaalde in 1991 wederom verkiezingswinst en wel in NFverband met de VHP, KTPI en de SPA. Het lot bepaalde dat de NPS in 1996 in de oppositie terechtkwam; zij werd door de NDP verslagen en drs. Jules Wijdenbosch werd tot president gekozen en heeft de toenmalige regering samengesteld.
De groene partij maakte een comeback in 2000 en 2005; beide keren in NF-verband. Echter, het lot besliste wederom en in 2010 belandde de NPS met vier zetels opnieuw in de oppositie. In V7-verband was de NPS in 2015 goed voor twee zetels, maar verwierf door het heengaan van de VHP'er, Sheilendra Girjasing, een derde zetel door opschuiving. Marlon Budike kreeg de zetel van Commewijne toegewezen.
Thans lijkt de glorietijd van de NPS ten einde te zijn gekomen. De NPS is niet meer de gerenommeerde en toonaangevende partij van Suriname; zij heeft geen noemenswaardige groei doorgemaakt en was in 2020 goed voor slechts drie zetels. Door deze nederlaag moest de groene partij een bittere pil slikken ! De mamoetpartij is behoorlijk uitgehold, door ook het vertrek van enkele prominenten naar de NDP, zoals Patrick Kensenhuis, Remy Pollack en Ronald Hooghart.
De NPS maakt weliswaar deel uit van de huidige coalitie, maar speelt de zoveelste viool en blijkt niet serieus te worden genomen. Vermeldenswaard is dat de Pertjajah Luhur met één zetel de rol van pajongwaaier van de Abop vervult! NPS-voorzitter Gregory Rusland heeft meerdere malen aangegeven dat zijn partij niet wordt betrokken bij vele beslissingen en ook niet bij top- en/of coalitiebesprekingen. De retorische vraag is of het voor de NPS dan nog zin heeft om in een regering te participeren, waarbij zij helemaal geen rol van betekenis vervult?
Na de uitspraak van president Chandrikapersad Santokhi over "verkiezingen in 2025 of eerder" verklaarde Patricia Etnel dat de NPS moet gaan nadenken om verdere stappen te ondernemen. In reactie op uitspraken van NPS'ers, heeft Abop-topper Joël 'Bordo' Martinus gesteld dat de NPS liever uit de regering kan stappen. Mijns inziens hoogtijd voor de NPS om de nodige acties te ondernemen en niet langer plaats te nemen op de reservebank. Wel moge worden aangetekend, dat de groene partij altijd heeft geholpen om structuur te brengen in het ontwikkelingsproces van ons geliefd land.
Hopelijk is de glorietijd van de NPS nog lang niet voorbij en zal zij alsnog erin slagen om zuivering en verjonging door te voeren met een charismatische leider, die met beide benen in Suriname staat! Gevreesd wordt dat de NPS, indien de ingeslagen niet wordt verlaten, hetzelfde lot zal zijn beschoren, als vele van haar voorgangers. Persoonlijk hoop ik van harte dat de frambopartij geen stille dood zal ondergaan!
Roy Harpal