Er zijn verschillende soorten drogredenen. De lijst is te lang om op te noemen maar een voorbeeld is de wet van de kleine getallen. “Mijn opa rookte als een ketter en is 98 jaar geworden, dus roken is helemaal niet ongezond”. Er wordt een algemene aanname gedaan op basis van één geval maar we weten uit de werkelijke cijfers dat deze aanname niet klopt.
A20 is een partij die zijn voelhorens dagelijks uitsteekt bij het volk. Er worden op alle niveaus gesprekken gevoerd. Wij willen weten wat er leeft bij de mensen. Maar we zijn ook altijd geïnteresseerd in het voeren van gesprekken met andere partijen om te zoeken naar raakvlakken. Wat hebben we met elkaar gemeen. Kunnen we op bepaalde gebieden elkaar versterken. Waarin verschillen wij van mening en zijn die verschillen overbrugbaar.
misschien een auto maar moet bezuinigen op andere zaken omdat hij zijn auto nodig heeft voor zijn werk? Zonder feitelijke onderbouwing klinkt het alsof er niets aan de hand is maar is dat zo?
Een ander veel gehoorde drogreden is de inmiddels beroemde McDonalds drogreden. Zodra toenemende armoede en het wegvagen van de middenklasse wordt aangekaart, hoor je al snel de drogreden “maar ik zie elke dag lange rijen bij de McDonalds”. Het klopt inderdaad dat er soms rijen staan bij de McDonalds. Maar wie zijn dat dan? Is dat de werknemer die een modaal inkomen heeft die momenteel ligt rond de SRD 2.000 per maand en thuis meerdere monden te voeden heeft? Is dat de persoon die zijn minimumloon verhoogd heeft zien worden met SRD 2 per uur terwijl de koers van 7.80 naar 21 is gegaan? Of komen mensen die dergelijke redeneringen volgen niet buiten hun groep mensen die wel in staat zijn om ruim SRD 100 per persoon te betalen voor een combo meal.