24 Juni 2021
10:37
De Vereniging van Installateurs (VIS) is de vertegenwoordiger van alle stroomverbruikers als het gaat om problemen met de EBS. Vóór de onafhankelijkheid was het energiebedrijf in handen van het Nederlandse bedrijf de OGEM. Dit bedrijf had van de Surinaamse overheid een concessie om elektriciteit te verkopen aan de bevolking. De OGEM had zeer goed contact met de stroomgebruikers via de vereniging van installateurs. Klachten over het energiebedrijf werden zeer serieus afgehandeld. Het motto van het bedrijf was: ”Winst maken; de kilowattuurmeters moeten zeer snel aangesloten worden op het net en de meters moesten zo veel als mogelijk draaien”. Stroomonderbrekingen waren minimaal.
De EBS probeert nu zeer onprofessioneel, het hoofd boven water te houden. Haar voorstel doet denken aan een doodzieke man, die door hem aan zijn armen omhoog te takelen en met zijn voeten op de grond voort te laten strompelen, de gemeenschap de indruk te geven dat de patiënt aan de genezende hand is, omdat hij al kan lopen.
Waarom gaan wij het wiel opnieuw proberen uit te vinden? Liever goed gejat dan slecht verzonnen!
Laten wij doen wat jarenlang bij de OGEM goed is gegaan.
Nawoord
Als de opbouw van de tarieven transparant aan het publiek wordt bekendgemaakt waarbij eenieder kan zien dat ze niet benadeeld wordt, zal de verbruiker zeker meewerken aan straktrekken van de buikriem om mee te helpen aan de gezondmaking van het bedrijf en aan de economie van ons land. Maar nogmaals: Regering, blijft van uw zijde ook eerlijk en oprecht; laat niemand betalen voor inefficiëntie. Laat het bedrijf gezond draaien met gekwalificeerde mensen en als u de minder draagkrachtigen wilt helpen, subsidieer dan via de overheid. U hebt dan ook een goed inzicht in de kwaliteit van het management. En als u uw politieke vrienden aan een baantje wil helpen, blijft u alstublieft uit de buurt waar wij, belastingbetalers, een marktconforme prijs moeten betalen voor elektriciteit.
Rudi Jadnanansing
De hoogstgeplaatste technicus van het bedrijf, die direct rapporteerde aan de directeur, had één keer per maand, samen met andere technici uit het bedrijf, persoonlijk contact met het bestuur van de VIS. Problemen tussen de OGEM en de stroomverbruikers, zoals die er nu zijn, bestonden toen niet.
De Surinaamse overheidsmanagers namen het bedrijf na de onafhankelijkheid over en de EBS is onder leiding van onze politieke partijen geworden tot wat het nu is. Omdat stroomvoorziening noodzakelijk is, is het energiebedrijf met hangen en wurgen in stand gehouden; anders was het nu compleet failliet.
Onze nieuwe regering staat nu op het punt de tarieven aan te passen. De hoop van het Surinaamse volk, dat de vorige regering heeft weggestemd, is gevestigd op de belofte van 'good governance'. En de VIS wil niet aan de kantlijn staan als de verbruiker ondersteund moet worden.
Waarom gaan wij het wiel opnieuw proberen uit te vinden? Liever goed gejat dan slecht verzonnen!
Laten wij doen wat jarenlang bij de OGEM goed is gegaan.
Wij weten het; de stroomrekening moét binnenkort omhoog; anders gaat het licht definitief uit. Maar laat ons dan geen enkele cent te veel betalen. Er moet een professionele, transparante, kostprijsberekening worden gemaakt. Voordat wij met de tarievenaanpak beginnen moeten de kosten van gekwalificeerd personeel duidelijk bekend zijn. Diensten, personeel en alles wat door de politici in het bedrijf is geplaatst mogen niet voor rekening van de energieverbruiker zijn en mogen niet in de calculatie worden opgenomen. Wat kost het opwekken en leveren van één kilowattuur tot aan de meter?
Dit is een eenvoudige breuk; in de teller is de som van alle kosten die het bedrijf maakt voor opwekking en distributie in een begrotingsjaar. In de noemer komt het totaal aantal verkochte kilowatturen in dat begrotingsjaar. Maak er een eenvoudige spreadsheet van en presenteer het publiekelijk. Zodat wij verbruikers kunnen meehelpen. De verbruiker mag niet betalen voor inefficiëntie. In de teller komen onder andere de kosten die zijn gemaakt door het gekwalificeerd personeel. Dus zonder overbodige mensen en overbodige afdelingen. In de jaren na de onafhankelijkheid is de EBS een vetpot geworden voor politici en hun familie en vrienden. Voor een normaal productiebedrijf geldt dat je de kostprijs van je product moet kennen, je zet daarna een winsttoeslag erop om vervolgens je product te verkopen. Ik verwijs naar een artikel van Ir. Edmund Neus waarin de uitgaven nader zijn gespecificeerd.
Personeelskosten zijn niet de grootste. Men zou dus geneigd zijn om te zeggen om alles te laten zoals het nu is. Dit is niet aan te raden want te veel mensen lopen elkaar in de weg; het gekwalificeerd personeel verliest hierdoor motivatie en veerkracht. Prestaties van directie en staf kunnen minder goed worden gecontroleerd, omdat overzichtelijkheid in bedrijfsvoering achteruitgaat.
Rudi Jadnanansing