COMMENTAAR: 155 jaar parlement

Shoeket logo

Bron: De Ware Tijd

7 Mei 2021 12:00

Voor mij lezen

Op 8 mei wordt herdacht dat de Surinaamse volksvertegenwoordiging 155 jaar bestaat. Na de verkiezingen van 5 april 1866 werd de Koloniale Staten ingesteld, bestaande uit dertien leden, van wie negen gekozen en vier door de gouverneur benoemd. De eerste zitting was op 8 mei. In 1936 werd de naam veranderd in Staten van Suriname, met vijftien leden, van wie vijf benoemd door de gouverneur en tien gekozen.

Het college heeft hoogte- en dieptepunten gekend. Een hoogtepunt is ongetwijfeld de totstandkoming van de onafhankelijkheid van Suriname in 1975. Het absolute dieptepunt was toen het parlement na de staatsgreep van februari 1980 buiten werking werd gesteld en niet lang daarna de Grondwet. Een ernstige tegenvaller was ook toen op 1 augustus 1996 het historische parlementsgebouw aan de Gravenstraat, nu Henck Arronstraat, hoek Grote Combéweg, afbrandde. Inmiddels is begonnen met de herbouw op dezelfde plek. De volksvertegenwoordiging is sinds toen gevestigd in de voormalige Buitensociëteit 'Het Park' aan het Onafhankelijkheidsplein.

In 1985 werd het gekozen parlement vervangen door een benoemde overgangsassemblee die ervoor moest zorgen dat Suriname een nieuwe Grondwet kreeg. Nadat deze bij referendum was goedgekeurd in september 1987 werd op 25 november, zeven jaar na de staatsgreep, een nieuw parlement gekozen: De Nationale Assemblee.

Een ander dieptepunt was het aftreden van voorzitter Jagernath Lachmon in 1996. Dit gebeurde nadat enkele leden van zijn partij, de VHP, zich hadden afgescheiden, ter ondersteuning van de NDP die de verkiezingen verloren had, om toch een nieuwe regering te vormen. Lachmon stelde zich onder meer op het standpunt niet te kunnen functioneren met een regering die op basis van verraad van vooral partijgenoten tot stand was gekomen. Indra 'Marijke' Djwalapersad werd toen, als eerste vrouw in de geschiedenis, tot voorzitter van het Surinaamse parlement gekozen.

Hoewel 155 jaar een volwassen leeftijd is, is er van politieke volwassenheid in het parlement in veel gevallen geen sprake. De wijze waarop DNA-leden elkaar de afgelopen jaren regelmatig hebben bejegend en nu nog, is absoluut geen visitekaartje van een parlement. Een veel voorkomend verschijnsel was dat assembleeleden weigerden quorum ter verlenen om een vergadering te kunnen openen. In plaats daarvan hielden zij zich buiten de vergaderzaal op.

Om aan deze verfoeilijke praktijk een einde te maken werd een absurde wet aangenomen die het mogelijk maakt dat de handtekening van een volksvertegenwoordiger op de presentielijst voldoende is om als "aanwezig" in de vergadering te kunnen worden aangemerkt. Een assembleelid presteerde het dit te doen om vervolgens op het vliegtuig te stappen. Bij aanvang van de vergadering was hij al niet meer in het land. Deze soort situaties mogen nooit meer voorkomen.

Na 155 jaar is het de hoogste tijd dat de gekozen volksvertegenwoordigers zich daadwerkelijk inzetten voor de ontwikkeling van het land en politieke steekspelletjes achterwege laten. Overigens, er moet ook een einde komen aan het disrespect van opeenvolgende regeringen naar het parlement toe, bijvoorbeeld om niet of niet tijdig vragen van DNA-leden te beantwoorden.

Bekijkt origineel bericht ⇒

Meer actueel