6 Mei 2021
12:00DAT DE VALUTAKOERSEN moeten worden losgelaten alvorens het IMF de overeenkomst met Suriname ondertekent voor het steunpakket van 690 miljoen US dollar, is zorgwekkend nieuws voor de meeste commerciële banken. En daarmee eigenlijk ook voor mensen die daar hun zuurverdiende geld in bewaring hebben gegeven. De positie van de banken is nog altijd fragiel na het verspillende beleid van de regering-Bouterse, waaraan ook zij hun medewerking hebben verleend.
Dat de koersen van vreemde valuta moeten worden vastgesteld op basis van vraag en aanbod is gebruikelijk in een gezonde economie. Minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning heeft zich daar echter lange tijd tegen verzet. En met een goede reden, want de banken kunnen daardoor in woelige wateren terecht komen en zelfs kopje onder gaan. Uiteindelijk heeft hij eieren voor zijn geld gekozen en toegegeven aan deze harde eis van het IMF. Anders zou de steun uit Washington uitblijven, waardoor het land nog verder zou afglijden.
Bovendien hadden de maatregelen die zijn ministerie enkele weken terug had aangekondigd, zoals het hanteren van een bandbreedte bij de aan- en verkoop, totaal geen effect, waardoor hij met de rug tegen de muur kwam te staan. Als geen ander zal Achaibersing ervan doordrongen zijn dat door het loslaten van de koersen de problemen van de banken dreigen toe te nemen. "De negatieve impact op de solvabiliteit van lokale banken moet daarbij voorkomen worden", waarschuwde de bewindsman.
Hij zei dat het vraagstuk integraal benaderd zal worden en dat de regering "eerst alle instrumenten in place moet brengen". Wat hij daarmee bedoelt, is niet duidelijk. Vaststaat dat banken het moeilijker zullen krijgen door de op handen zijnde koersontwikkeling. Ze hebben veel leningen verstrekt op basis van de US dollar en lopen het risico dat deze oninbaar worden omdat cliënten de aflossingsbedragen in Surinaamse dollars mogelijk niet meer kunnen opbrengen. De banken zullen hierdoor zware verliezen lijden. De solvabiliteit zal verslechteren waardoor de problemen zullen toenemen.
En ze zijn nu nog hun wonden aan het likken van het kasreserveschandaal, waaraan ze mede onder druk van Gillmore Hoefdraad, de voortvluchtige toenmalige minister van Financiën, vrijwillig hebben meegewerkt. Dezelfde bankdirecties zitten overigens nog steeds op hun plek, wat het minieme vertrouwen bij consumenten geen goed doet. Dus niet alleen het volk gaat afzien onder de IMF-steun, ook de banken zullen enorme klappen krijgen. Het zal veel inzicht en vaardigheid van de regering vergen om de schade zoveel mogelijk te beperken.