7 Mei 2018
11:03PARAMARIBO - Onderling praten visverkopers wel over de zeeroof van vorige week vrijdag, maar tegenover de redactie zwijgen zij liever om ‘problemen’ te voorkomen. Dat blijkt zaterdagmorgen op de Centrale Markt. Wat het vorige weekeind op zee is gebeurd, laat de samenleving, dus ook de visverkopers, niet onberoerd. De gevolgen van de piraterij worden nu ook voelbaar in de portemonnee: vis begint duurder te worden.
"Mevrouw ik heb de goedkoopste. SRD 25 een kilo of mi kan meki wan mooi prijs gi yu, 30 SRD een hoop verse vis", probeert een visverkoper klanten aan te trekken. Nog voordat hij zijn zin afmaakt, komt er een collega bij staan die zijn vis voor SRD 5 minder aanbiedt. De klant kiest voor de goedkopere vis en loopt mee met de verkoper die zichtbaar blij is. Terwijl de andere verkoper teleurgesteld wegloopt, benadert de krant hem voor een gesprek. Hij vermoedt al waarover het gesprek zal gaan en roept: "Nee, nee mevrouw. Ik wil liever niets zeggen. Gaat u bij mijn collega. A sani disi moeilijk toch."
Na een korte uitleg besluit hij toch een interview af te staan. "Mijn naam is R.K", zegt hij lachend. Hij verkoopt sinds anderhalf jaar vis op de markt en het is volgens hem hard werken. "In feite moet iedereen hard werken. Wie besluit om andere dingen te doen, moet voor de consequenties instaan", stelt hij verwijzend naar de zeeroof van 27 april die de samenleving bezighoudt. Hij wil er niet dieper op ingaan, maar uit zijn reactie blijkt dat hij meer weet. Hij koopt haast elke dag vis op van Guyanese vissers. "Het zijn de Guyanezen die het meest op zee vissen, Surinamers doen meer aan zoetwater- en zwampvisserij."
Enkele meters verder staan twee mannen te praten. Over de piraterij willen ze niets kwijt. Ze verwijzen naar een collega die volgens hen alles weet en de vragen kan beantwoorden. "Mevrouw, men gaat mijn stem herkennen. U weet, het is een moeilijke zaak. Ik wil liever niets zeggen", was de eerste reactie van de collega, W.C. Nadat hij begrijpt dat het hier om de schrijvende pers gaat, verdwijnt de angst een beetje. Eerst is hij heel kort in zijn beantwoording, maar gaandeweg wordt hij wat losser. Hij speculeert dat vis door het voorval duurder zal worden en vertelt verder dat het niet de eerste keer is dat een dergelijk geval zich voordoet, maar nu is het ernstiger. De voorgaande keren waren er niet echt gevolgen te merken.
"De vissers zijn nu echt bang. Die mannen willen niet ver op zee gaan. Vandaag heb ik gezien dat er vijf boten van zee zijn gekomen met vis. Ze hadden wel weinig vis, maar ik weet niet of dat het gevolg is van wat er gebeurd is." Hij heeft de prijzen van vis zien stijgen in de afgelopen periode. In eerste instantie speelt de prijs van benzine een rol. Hoe duurder de benzine, hoe hoger de prijs van vis. Als er geen verandering komt in onder andere de veiligheid op zee, vreest onze gesprekspartner dat steeds meer vissers gedemotiveerd zullen raken om op zee te vissen. "Niemand wil doodgaan. Jaren geleden viste ik ook op zee en het was niet zo. Er waren ook niet zoveel boten. Ook had je weinig Guyanezen, maar nu heb je juist maar een handjevol Surinamers." Zelf werkt hij al 44 jaar in deze sector.