7 April 2021
12:00IN STAND HOUDEN van ziekenhuizen is al jarenlang een grote zorg. Opeenvolgende regeringen hebben vooral uit politieke overweging geen of nauwelijks aanpassing van de ligdagkosten durven of willen toestaan, terwijl daarmee het probleem deels zou zijn opgelost. Na uiting van grote bezorgdheid door het Bedrijf Geneesmiddelenvoorziening Suriname (BGVS) over het tekort aan sommige medicijnen zoals antibiotica, vanwege achterstallige betalingen, is toegezegd de schuld van 3,5 miljoen US dollar af te lossen.
Hoe is de schuld ontstaan? De regering-Bouterse had de constructie bedacht om als compensatie voor het niet verhogen van de ligdagtarieven medicamenten 'gratis' via BGVS te geven aan de zorginstellingen. De overheid zou dan de facturen van BGVS betalen, maar dat deed ze niet of ze deed het slecht, een principe dat bijna haar handelsmerk werd.
De zittende regering heeft deze vorm van subsidie van de ziekenhuizen gestopt vanaf 1 januari dit jaar met de mededeling dat de ziekenhuizen zelf moeten betalen voor de medicijnen. In reactie daarop berijden ze het stokpaardje van verhoging van de ligdagtarieven.
Hoezeer er tegenkrachten bestaan over subsidie aan zorginstellingen waaraan ze voordeel hebben, lijkt het verstandig om de subsidie aan BGVS te hervatten en daarmee de ligkosten laag houden. Het verhogen daarvan zou namelijk de druk op het merendeel van de bevolking nog groter maken dan ze al is. Overigens, het is niet duidelijk wat nu de stand van zaken is, want door het stopzetten van de subsidie op medicamenten zitten de ziekenhuizen in de situatie dat ze door hun voorraad heen raken en dus weer moeten inkopen. Maar daar is er geen geld voor. De vraag is welk lapmiddel nu zal worden toegepast voor een constante geneesmiddelenvoorziening.
Gesnakt wordt naar ordening in de gezondheidszorg met het doel die toegankelijk te maken voor de gemeenschap en een redelijk inkomen na te streven voor dienstverlenende instanties. President Chandrikapersad Santokhi heeft vanuit de ruïnes van het regiem-Bouterse een herschkkingsplan in het leven geroepen om ruimte te vinden voor de schuldenlast. Hoewel kenmerkend voor het beleid, vaart deze regering in tal van opzichten in dezelfde vaargeul als Bouterse. Dat wekt bevreemding en opent geen nieuwe perspectieven.
Met de gezondheidszorg moet niet geëxperimenteerd en geen jojo-beleid worden gevoerd. Met vaste hand moet worden gewerkt aan het gezond maken van de zorg. Want een goede geneesmiddelenvoorziening is onontbeerlijk voor een gezond volk en grotendeels dus voor de productie. Alleen prioriteitstelling bij de overheidsuitgaven is een redding voor deze categorie.