3 April 2021
12:00DE POLITIE IS je beste kameraad. Wat verlangt de samenleving terug naar die tijd waar politiemannen als opvoeders van zonen konden worden gezien en ook zo optraden. Vooral in volksbuurten was de politie niet zelden de vervanger van de vaak afwezige vaderfiguren.
In de afgelopen dagen zijn politieagenten en ook militairen aangehouden voor misdrijven die zeer ernstig zijn. Van ontvoering tot verkrachting. De bezorgdheid bij minister Krishna Mathoera van Defensie, sociologen en parlementariërs is terecht. Op de gewapende machten rust de verantwoordelijkheid toe te zien op de naleving van wet en recht. Als zij nu degenen zijn die de maatschappelijke orde verstoren dan is er iets ernstigs aan de hand.
Sociologen praten over het feit dat er normvervaging plaatsvindt in de samenleving en ook over het milieu waaruit mensen, die zich schuldig maken aan dit soort criminele zaken, voortkomen. Dat voert ons terug naar de selectiecriteria die bij de politie enige tijd geleden onderwerp van discussie was. Terwijl minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie het had over het niet rooskleurig blazoen van enkele van de kandidaten ging de Surinaamse Politiebond met hakken in het zand staan en procedurele fouten noemen bij de selectie.
Zonder de één of ander gelijk te geven, is het belangrijk te kijken naar het mogelijk gevolg van versoepelde selectiecriteria. Is het mogelijk dat er daardoor rotte appels het korps zijn binnengedrongen en is het spreekwoordelijke rottingsproces zich nu als een vlek aan het verspreiden in het korps? Daar moet een eerlijk antwoord op worden gevonden, want een slechte input resulteert in een slechte output.
Aan de andere kant zijn er ook economische motieven die kunnen worden genoemd. De salarissen in vooral het leger zijn al enige tijd heel laag. Echter, dat is geen vrijbrief om mee te doen aan activiteiten die het daglicht schuwen, maar 'a hungry mob is an angry mob', zong Bob Marley eens veelbetekenend. Bovendien is de vraag of het trotse tintje dat er vroeger was gekoppeld aan participatie in het leger nu nog zo wordt ervaren, getuige het feit dat militairen zijn ingezet om de tuin van Ashiana eens goed schoon te maken. In het midden gelaten of dat nu wel of geen goede sociale activiteit is, militairen zijn niet daarvoor opgeleid.
De samenleving moet ervoor waken dat de reputatie van leger en politie zodanig slecht wordt dat de burgerij nog meer het respect verliest voor deze beroepsgroepen en er eigenlijk ver vanaf wil blijven. Een dergelijke houding kan verstrekkende gevolgen hebben voor de manier waarop de samenleving in elkaar zit. Heel belangrijk is dat er niet alleen bestraffend wordt opgetreden naar zij die de regels overtreden, maar er moet ook een traject worden ingezet om de imagoschade in te dammen.