30 Maart 2021
12:00VERGADERINGEN VAN DE Nationale Assemblee verzanden steeds meer in aanval en verdediging. Standaard bedient de coalitie zich van de achteruitkijkspiegel en de oppositie trapt figuurlijk verwoed tegen de spreekwoordelijke bal om toch een doelpunt te maken. Daartussen is er maar weinig ruimte voor het inhoudelijk bediscussiëren van een onderwerp.
Daarbij lijkt de zeer omstreden rol van de zoveel besproken politicus, econoom en toenmalig NDP-parlementariër Amzad Abdoel overgenomen te zijn door niemand minder dan VHP-parlementslid Asiskumar Gajadien. Toegegeven, complimenteus is deze vergelijking alles behalve, maar ze schijnt hem wel op het lijf te zijn geschreven.
Gajadien heeft als voorzitter van de parlementaire commissie die samen met de regering de Machtigingswet heeft voorbereid het dringende advies van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) naar verluidt in de wind geslagen. Dit om vervolgens samen met de regering toch de Machtigingswet voor het oprichten van de Suriname Investment Enterprise op de agenda van DNA te zetten.
Zaterdag 21 maart 2020 werd hetzelfde gedaan met meer succes. Om vier uur in de ochtend - na een stemming om de agenda te wijzigen - werd de wet Controle Valutaverkeer en Transactiekantoren aangenomen. Een in essentie nieuwe wet waar geen dialoog over was gevoerd. Ter vergelijking: Gajadien, delen van DNA en de regering doen de behandeling van de Machtigingswet die op de agenda was voor 23 maart tóch op 25 maart na een stemming om het op de agenda te plaatsen.
Er was geen oor naar de oppositie en ook niet voor de uitdrukkelijke brief van de CBvS-governor Maurice Roemer dat de machtiging in strijd is met ten minste drie geldende wetten. De feiten in deze twee afzonderlijke gevallen tonen aan dat er weinig respect is voor wet en recht als enge belangen veilig moeten worden gesteld. Hoe heeft de coalitie in een jaar tijd zo een ommezwaai kunnen maken? Dit, terwijl in het regeerakkoord gesloten na de verkiezingen staat dat in de urgentiefase er een wetswijziging tot herstel van de onafhankelijke positie van de Centrale Bank van Suriname aangenomen zal worden en overal erkend wordt dat de positie van dit orgaan een veel sterker fundament behoeft.
Het is een diepe teleurstelling om te erkennen dat - ondanks alle verwijten naar de vorige regering toe - de zittende het presteert eenzelfde patroon te volgen. Het voordeel van een achteruitkijkspiegel is het vermogen te leren van de fouten van anderen. Het gezegde: een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen zou in Suriname dus niet gelden, als gekeken wordt naar het handelen van delen van deze coalitie. De hoop is dan ook gevestigd op die delen van de coalitie die niet meepraten, maar de regering kritisch volgen. Van harte is het verlangen van het volk dat deze hoop geen uitgestelde teleurstelling zal zijn.