COMMENTAAR: Transparantie voor herstel reputatieschade

MET DE DAG wordt duidelijker welke schade de vorige regering Suriname heeft toegebracht. Voor de zoveelste keer sinds juni vorig jaar kijkt Suriname aan tegen een default, het niet kunnen betalen van je schulden. Woensdag is de termijn verstreken die het land van internationale schuldeisers had gekregen om geen renteaflossingen op de zogenoemde Oppenheimer-obligatieleningen te hoeven plegen. Enkele dagen eerder werd de schuldeisers om verlenging van de termijn tot naar verluidt 10 mei aanstaande gevraagd. De regering zegt meer tijd nodig te hebben om overeenstemming met het IMF te bereiken voor een ondersteuningspakket.

De beleggers hebben nog niet ingestemd met het verzoek. Woensdag hebben zij in een verklaring aangegeven nog niet het punt te hebben bereikt om Suriname als wanbetaler aan te merken, nu de deadline van 24 maart niet werd gehaald. De schuldeisers wensen meer informatie van de regering over haar plannen en acties hoe haar financiële huishouding zodanig gestructureerd zal worden dat een eventueel akkoord over herschikking van de schuld niet op aflossingsproblemen zal stuiten in de toekomst.

Eigenlijk bevindt de regering zich in een soort kip-en-ei situatie. De schuldeisers schijnen pas een akkoord te willen tekenen nadat Suriname overeenstemming heeft bereikt met het IMF. Dat zien zij als garantie dat hun belangen veiliger zullen zijn. Het IMF aan de andere kant wil (kennelijk) pas met Suriname in zee, nadat is voldaan aan een aantal voorwaarden die zij stelt en de begroting eerst door De Nationale Assemblee is goedgekeurd.

Zo goed is evenwel duidelijk dat het IMF Suriname voor geen cent vertrouwt en zich niet voor een tweede keer laat pakken zoals door de regering-Bouterse was gedaan, nadat de eerste tranche van  84 miljoen US dollar in 2016 was overgemaakt als ondersteuning voor crisismaatregelen van de toenmalige regering. Minister Achaibersing heeft verschillende keren laten doorschemeren dat de slechte reputatie die die handeling heeft bezorgd een zeker obstakel vormt bij de onderhandelingen met het IMF. Het zal enorm veel werk vergen om de imagoschade die het land heeft geleden, te herstellen. Voor een belangrijk deel zal dat bereikt kunnen worden door meer transparantie van de regering zoals nu gewenst is door de internationale schuldeisers.