6 Maart 2021
14:00Ooit zullen kinderen aan ouders vragen: waarom is 8 maart een bijzondere dag? En ooit zullen de ouders van kinderen dan zeggen: ‘ik weet het eigenlijk niet, laten we het opzoeken’. En samen zullen kinderen en ouders de informatie opzoeken op die plekken waar de geschiedenis in die toekomstige tijd wordt bewaard, en ze zullen elkaar met grote ogen aankijken: was het heus nodig om een speciale dag te hebben voor vrouwen, om de wereld duidelijk te moeten maken dat vrouwen gewoon, echt ja, gewoon, mensen zijn, net als mannen?
De kinderen zullen die nacht met moeite de slaap kunnen vatten, want het idee zal zo onvoorstelbaar zijn dat je vanzelf wakker blijft: dat er ooit heel veel, zelfs miljarden mensen waren, die echt dachten dat wie je mocht zijn, en wat je mocht doen, en wat je kon verdienen, en wie er over je lichaam besliste en nog zoveel meer, afhing van hoe dat ene deel van je lichaam eruit zag. Dat hun voorouders ooit zo dom waren: de kinderen zullen zich er niets meer bij kunnen voorstellen.
Ooit zullen kinderen verbijsterd kijken naar oude films en zich afvragen waarom 'doe niet als een meisje' gezien werd als een belediging. Ze kijken dan naar documentaires over die donkere tijden dat vrouwen protesteerden op straat omdat ze ook stemrecht wilden. Omdat ze vonden dat ze gelijke rechten hadden als mannen, maar in hun landen werden vrouwen als minderwaardig gezien, minder waard dan mannen.
De kinderen verbazen zich erover dat voor kinderen zorgen werd gezien als werk voor vrouwen, en als minder waardevol dan geld verdienen. Ooit lezen de kinderen oude kranten en krijgen een vieze smaak in de mond als ze de sensationele toon van rechtbankverslagen over zedenzaken herkennen, de obsessie met maagdelijkheid van meisjes en het gemak waarmee vrouwen vergeten worden als er posities worden verdeeld - en natuurlijk vallen ze ook van hun stoel om de primitieve reden waarom sommige mensen baantjes kregen - omdat ze familie waren van de baas van de club, of gewoon clublid.
Ooit zal de wereld de geschiedenisboeken openslaan en de mannen die daarin staan als helden, nu ook wegen op basis van wat ze dachten over vrouwen. Ooit is 8 maart een dag waarop de wereld in verwondering terugkijkt op deze bizarre tijden, en wordt er collectief op die dag gezegd: 'nooit meer zo achterlijk'. Ik zal 'ooit' niet meemaken. Maar als wij gedurende onze tijd hier op aarde dit 'ooit' een klein beetje dichterbij hebben helpen brengen, dan hebben wij ons nageslacht een grote dienst bewezen. Wij hebben dan geholpen om hun vrij te maken. Vrij van de ketenen die bepalen dat wie je bent en wat je mag doen en hoe luid je mag lachen en hoe laat je op straat mag spelen en hoeveel je leven waard is, afhangt van een biologisch toeval.
Als maandag wereldwijd de Internationale Dag van de Vrouw wordt herdacht, laten we dit streven voor ogen hebben: dat het zo gauw mogelijk een overbodige dag wordt. Omdat ooit de noodzaak voor de dag komt weg te vallen, en vrouwen, heus, net als mannen, als gelijkwaardige mensen worden erkend en behandeld door wet en mens. Tot die dag gaan we onverdroten voort.