Toch zijn, in de wet van 17 augustus 2016 S.B. no 114, regels en procedures ten aanzien van beëindiging van het lidmaatschap van De Nationale Assemblee vastgesteld. Daar wordt ontslag op eigen verzoek ingevolge artikel 68 lid 1 sub b, gelijk gesteld met overlijden artikel 68 lid 1 sub a. Hieruit blijkt dat de hoogste wetgever de mogelijkheid heeft uitgesloten dat deze bepaling voor meerdere interpretaties vatbaar is en dat het afhankelijk wordt gesteld van een organieke wet.
Een totaal foute aanpak welke begint bij het Assembleelid Akiemboto en vervolgens wordt voortgezet door de President, om te eindigen bij De Nationale Assemblee.
Op grond van artikel 141 van de Grondwet had Akiemboto zijn schrijven moeten sturen naar de president van de Republiek Suriname. De president op zijn beurt moest dit schrijven doorgeleiden naar De Nationale Assemblee. Beide handelingen ingevolge artikel 141 de leden 1 en 2 (zie begripsbepaling ontslagbrief).
De brief van de president met een dergelijke inhoud moest naar de heer Akiemboto worden verzonden dan was de kous af want het vindt geen grondslag in de bevoegdheid van de president krachtens de Grondwet artikel 141. Door deze toch door te geleiden naar De Nationale Assemblee heeft de president de administratieve procedure voor de beëindiging in werking gesteld.
De Babylonische juridische spraakverwarring welke is ontstaan komt door de wijze waarop het openbaar bestuur is omgegaan met deze simpele rechtshandeling van een belanghebbende. Over de intentie van betrokkene bestaat er geen twijfel, hij wilde uit DNA.
Echter zijn deze gewijzigde standpunten ontstaan door de verwarrende, telkenmale veranderende berichten.
Het intrekken is krachtens de Grondwet niet mogelijk derhalve kunnen de rechtsgevolgen ook niet zonder meer ongedaan worden gemaakt.
Eugène van der San