23 Januari 2021
12:00AMAR RAMADHIN, DE minister van Volksgezondheid en Igor Azcuy, de ambassadeur van Cuba in Suriname, hebben samen de medische hulp - en dan vooral de artsen die vanuit Cuba komen - geëvalueerd. Daarbij zijn veertig artsen die niet voldoeen aan de norm of die vrijwillig weg wilden geselecteerd om naar hun land terug te keren.
Suriname is het land van contrasten. Werden de Cubanen hier binnengehaald tijdens de vorige regering om in het binnenland te werken waar doktoren schaars zijn, nu lopen we daar niet zo warm voor; maar in het achterland bestaat het probleem nog. Bovendien schijnen de Cubaanse medici die in de wereld worden geroemd om hun inzet en hulp, niet te voldoen aan de norm in Suriname. Geen antwoord wordt gegeven op de vraag of Suriname per toeval medici kreeg die buiten de wereldnorm vallen of dat de Surinaamse normen hoger zijn dan de internationale. Het geeft in ieder geval stof tot nadenken.
Wel is gezegd dat de taalbarrière een grote rol speelt bij het behandelen van patiënten. Een voorspelbaar probleem waar eerder een oplossing voor moest worden gezocht. Want als de arts de patiënt niet verstaat kan hij hem niet behandelen. Wat wel zo is en dat bevestigt de ambassadeur van Cuba ook, een arts is op Cuba een diener. Dat gevoel krijgt menigeen in Suriname niet bij het bezoeken van menig Surinaamse dokter. En hoewel er dus heel goede bij zijn, is het niet zo dat de meesten hun tijd nemen om de patiënt goed te onderzoeken en vervolgens samen een pad uitzetten en de gezondheid ook monitoren.
Dat is niet raar, het is bijna aangeleerd. Wie op de Faculteit Medische Wetenschappen terecht komt, is de beste van de beste en wie de studie afrondt, is niet zelden de rijkste van de rijksten. Gezien de beperkte plekken en de manier waarop studenten worden behandeld is in Suriname een arts een elite persoon. Daar moet ontzag voor zijn en tegenspraak is zelden geduld. Helemaal begrijpelijk dus dat als er een Cubaanse arts is die de taal misschien niet machtig is, maar wel zijn of haar tijd neemt een goed onderzoek te doen, die wordt omarmd als een zeldzaam goed. Nogmaals, er zijn ook goede Surinaamse.
De wet Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg moet er absoluut komen. Maar als die er zal zijn, moet ze niet functioneren als de enige Faculteit Medische Wetenschappen in Suriname: uitsluitend en niet insluitend. Er moet niet worden gesold met de gezondheidszorg, maar ook in deze sector is concurrentie goed. Ook in de medische sector dienen heilige huizen worden ingetrapt. Dat moet door een minister worden gedaan, een arts gaat dat niet doen.