22 November 2020
22:22PARAMARIBO - "Ik heb ruim tien jaar bij Oema Soso gevoetbald, waarbij ik ook enige tijd met bestuurlijke zaken was belast. Ik heb het geschopt tot voorzitter. Het was mij een genoegen, maar in feite kwam ik niet aan mijn trekken, omdat er geen of nauwelijks visie is over vrouwenvoetbal. Zelfs vanuit de SVB zijn de toekomstperspectieven en de koers uitgebleven. In dat opzicht zag ik geen groei en ontwikkelingsmogelijkheden. Per slot van rekening besloot ik ermee te stoppen", vertelt Sharita Sahdew aan de Ware Tijd.
Ze is tevreden met de campagne van het Surinaams Olympisch Comité om meer vrouwen in leidinggevende posities te brengen van sportclubs en bonden. Ze is er niet meer bij, maar als er een beroep op haar wordt gedaan om leiding te geven aan een organisatie, wil zij het wel overwegen, mits zij de mogelijkheid heeft beleid te helpen ontwikkelen. "Ik wil dan weten wie met mij de kar wil trekken. Het liefst mensen die een uitgesproken mening hebben over een duidelijk toekomstig beleid van vrouwenvoetbal. Ik hoef geen leiding te hebben. Ik kan ook plannen schrijven maar dan wil ik het rendement zien. Ik vind dat vrouwenvoetbal het verdient zich meer internationaal te presenteren." Er is haar vaak gevraagd door individuele personen om eens te komen 'helpen' maar die basis vindt ze te smal om haar aanwezigheid in de leiding van een organisatie te rechtvaardigen.
Sahdew heeft vernomen dat de Wereldvoetbalbond Fifa nu veel ondersteuning geeft aan vrouwenvoetbal. "Het fijne ervan weet ik niet, maar ik heb begrepen dat er nu geld beschikbaar is bij de Fifa voor vrouwenvoetbal, maar dat die mogelijkheid niet is benut. Ik wil geen trap na geven, want voor mij is actief vrouwenvoetbal een gepasseerd station. Maar toen ik er was, was de bijdrage slechts duizend of tweeduizend Amerikaanse dollar op jaarbasis, wat bij lange na niet voldoende was om te zorgen voor groei en ontwikkeling bij de clubs. Wij hebben toen zwaar geleund op sponsors en in onze eigen zak getast."
Basisprobleem bij vrouwenvoetbal is volgens Sahdew het ontbreken van eigen middelen om duurzaam materiële voorzieningen te treffen. Leiding geven aan een financieel-economisch zwakke organisatie is niet gemakkelijk. De uitdagingen zijn groot en haast onoplosbaar. In het beleidsplan van de SVB voor de komende jaren is plaats ingeruimd voor vrouwenvoetbal. "In de planperiode 2020-2023, zal er stevig ingezet worden op een holistische aanpak van het vrouwenvoetbal. Groei zal niet alleen bewerkstelligd moeten worden in de 'lengte en breedte', maar meer nog door 'branding en imagoverbetering van het vrouwenvoetbal, een sport die nog te veel als een mannensport in Suriname gezien wordt", staat er opgetekend.
De ontwikkeling van een vrouwenvoetballeague met een eigen identiteit, die over eigen coaches en scheidsrechters beschikt, zal eveneens deel van deze ontwikkeling moeten uitmaken. "Het is jammer om te moeten concluderen dat we na bijkans dertig jaar, waarvan twintig jaar binnen de SVB, niet veel van het vrouwenvoetbal gemaakt hebben. In de komende planperiode en zeker het komende decennium zullen wij in hoge mate gebruik moeten maken van de top expertise die er binnen de KNVB en de Concacaf aanwezig is."