27 September 2020
17:07PARAMARIBO - Louise Eduard-Naarden is van jongs af aan sterk beïnvloed geworden door muziek. De getalenteerde zangeres groeide op in een muzikaal gezin, dat vooral in het weekend veel muziek afdraaide, variërend van salsa, reggae, soul, kaseko tot gospel. “Ik genoot intens daarvan, maar ook van mijn vader, Eduard Naarden, die dagelijks zijn gitaar bespeelde.”
Het is dus niet vreemd dat ze intussen een eigen kasekodansschool heeft opgezet. Het idee ontstond in 2012 door een ingeving. "Wanneer ik zie hoe mensen kaseko dansen, ben ik nooit tevreden, omdat ik meer potentie zie in beweging. Men danst minutenlang dezelfde pasjes. Ik vind dat eentonig." Ze heeft daarom op feestjes, tijdens het dansen, al enkele andere pasjes uitgeprobeerd. "Tijdens mijn reis door YouTube heb ik gezien hoe er van eenvoudige danspasjes, geweldige choreografieën zijn gemaakt. De synchronisatie, arm-, been-, voet- en handbeweging, is heel belangrijk. Ik dacht toen 'waarom kan het bij de kasekodans niet?'" Tijdens Carifesta ontbrak er volgens haar ook een goede presentatie van de kasekodans. "Andere landen dragen hun dansvormen uit, omdat ze weten wat die betekenen."
Het doel van de kasekoschool is om de nieuwe kasekodans 'Kasekomoi' te introduceren. "Ik geloof dat de school zal bijdragen aan de verdieping van de dans en eveneens zal zorgen voor behoud van het cultureel erfgoed. Dit is belangrijk, omdat het huidige generaties een beeld geeft van het verleden en bijdraagt aan de culturele identiteit. Hiermee wordt er een unieke dans gecreëerd, waarmee wij het land internationaal kunnen uitdragen", licht Eduard-Naarden haar visie toe.
Eenieder mag zich inschrijven ongeacht ras. "De school is voor iedereen die meer wil weten over de kasekodans en ook de nieuwe danspasjes wil aanleren. Verder bieden wij kasekojazz aan en advanced klassen voor professionele dansers." Er zal voornamelijk in groepen worden gewerkt en tijdens de lessen zal er achtergrondinformatie over de muziek worden verschaft. Ook zullen er opwarmings- en losmaakoefeningen worden gedaan om de flexibiliteit en conditie op peil te houden. Vanwege de Covid-19- situatie kunnen de lessen nog niet aanvangen, maar inschrijving kan alvast via de Stichting Poku Koloku.
Eduard-Naarden houdt van goede kasekomuziek. 'Switi fu libi na kori kori' van Orchestra Tropical en 'Als je mij een vingertje wijst' van Master Blaster, zijn twee klassiekers, waar ze graag naar luistert. Nu is haar favoriete band Sabakoe. Een duik in het verleden toont haar veelzijdigheid. Haar zangtalent werd ontdekt op de Maria Hartmannschool. Van 1987 tot 1991 zat zij op de Joop van Alen-balletschool. "Ik behoorde tot één van de vergevorderde studenten, dus begon ik op mijn achtste met professioneel dansen.' Daarnaast was ze lid van de r&b-dansgroep SWS en van Dance the Wall Down Ministries, volgde ze een marron- en hiphopdanscursus bij CCS en beoefende de contemporary dans bij Artlab.
In 2000 nam Eduard-Naarden deel aan een cultureel dansfestival in Frans-Guyana, waar ze de kasekodans heeft uitgedragen. Zeventien jaar daarna studeerde zij cum laude af als eerste vrouw van het Surinaams Conservatorium, waar zij muziek studeerde met als hoofdvak zang. Het was voor Eduard-Naarden een kinderwens, die in vervulling ging. "Het was mijn droom. Als de juffrouw vroeg: 'Louise, wat wil je worden?' was mijn antwoord altijd 'ik wil zangeres worden als Whitney Houston'." Naar gelang de jaren verstreken, veranderde haar droom en wilde ze als Perry Mason worden, een advocaat, die mensen in benarde situaties juridisch bijstond. Muziek verdween daardoor naar de achtergrond. In 2009 studeerde zij als jurist af aan de Anton de Kom Universiteit en kreeg de titel meester in de rechten.
Eduard-Naarden kon geen baan vinden en schreef zich in voor een muziekcursus te Ons Erf. "Daar hebben twee Nederlandse zangeressen, nu mijn vriendinnen, mijn zangtalent doen herleven. Suzanne Brunings bracht me terug op het podium en vanaf toen liet muziek mij niet meer los. Toen het Conservatorium in 2011 haar deuren opende, greep ik meteen de kans. Na twee jaar gestudeerd en gewerkt te hebben, diende ik mijn ontslagbrief bij het ministerie van Justitie en Politie in en richtte mij volledig op de muziekindustrie." Op het Conservatorium leerde zij van haar mentor, Alida Neslo, dat zang en dans onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Zij verzorgde het vak bewegingsleer. "Door dit vak ben ik veel meer te weten gekomen over beweging en andere culturele dansvormen. Het heeft me nieuwsgierig gemaakt en ik ben via YouTube meer te weten gekomen over andere culturele dansvormen."