13 Augustus 2020
14:00Paul Somohardjo heeft de Javaanse gemeenschap opgeroepen zich nu zodanig te profileren dat zij weer gezien wordt als zeer betrouwbaar. “Heeft de Javaanse gemeenschap zich als zeer onbetrouwbaar geprofileerd de afgelopen jaren?” vraag ik mij af. Paul Somohardjo, sinds vijftig jaar politicus in verschillende gedaanten, zet een groot deel van de Surinaamse samenleving weg als ondeugdelijk. Een groep Surinamers waar de rest van Suriname liever geen relatie mee wil. Niet als buren, niet in de maatschappij. De Javaanse gemeenschap heult volgens de zelfbenoemde Javaanse leider met de vijand. Zij moeten nu bij zichzelf te rade gaan.
Het is een vrij ernstige beschuldiging die hier wordt geuit naar Surinamers van Javaanse afkomst. Na honderddertig jaar Javaanse immigratie blijkt de stereotypering nog steeds levend en levendig te zijn. Javanen zijn onderdanig en niet te vertrouwen, net zoals wij nog steeds opgescheept zitten met de vooroordelen over Afro-Surinamers die verkwistend zijn, aan veelwijverij doen en lui gedrag vertonen. Hindostanen zijn gierig en naar binnen toe gekeerd. Zouden de Javanen hun onderdanigheid en ontrouw naar hun eigen soortgenoten vergooid hebben toen zij zich massaal aanmeldden bij Anton 'Papa' de Kom in de jaren dertig van de vorige eeuw? Toen was er geen leider die het voor hun ellende opnam en zij in die zwarte man hun verlosser zagen. De Kom heeft hen nooit verraden.
Als er één Surinamer is met het toonbeeld van onbetrouwbaarheid dan is het Paul Somohardjo wel. In zijn politieke carrière zijn meermalen momenten geweest die zijn onbetrouwbaarheid onderstrepen. Het begon al in de jaren vóór de verkiezingen toen hij bij de NPS was binnengehaald om de Javaanse tak van de creoolse partij te leiden. Wat Henck Arron was voor de creolen en Charles Lee Kong Fong voor de Chinezen, was Paul, toen Salam Somohardjo, voor de Javanen. Van buiten een creoolse partij maar intern verdeeld door etnische scheidslijnen. Jagernath Lachmon had de marron Jarien Gadden gebruikt voor zijn typisch Hindostaanse partij. Het is een manier van politiek bedrijven om zogenaamd de volkspartij dwars door etnische culturen heen te willen zijn. Schijnt bedriegt echter.
Paul Somohardjo en zijn vingerwijzing naar de Javaanse gemeenschap kennen we allemaal van de massale vlucht naar Nederland door overwegend Hindostanen en Javanen. Het was dezelfde Somohardjo die zijn soortgenoten had opgeroepen het land massaal te verlaten om niet overheerst te worden door creolen die voor onafhankelijkheid waren. Het was dezelfde Somohardjo die zich realiseerde dat Suriname ook zijn thuis was en hij bereid was de wapens op te nemen tegen de militaire dictatuur.
En het was weer dezelfde Paul Somohardjo die, terwijl er in 2010 een 'sweri' in voorbereiding was met het Nieuw Front, er openlijk voor koos Desi Bouterse te ondersteunen in de verkiezing tot president. Ondanks hij dezelfde Desi Bouterse wel letterlijk kon doodschieten. En het is nu ook weer Paul Somohardjo die de twee Pertjajah Luhur-overlopers Raymond Sapoen en Mike Noersalim na de verkiezing van 2015, als toonbeeld van wantrouwend Javaans gedrag illustreert. Hij noemt hun gedrag het stigma dat nu rust op de Javanen in met name de politiek. Somohardjo, Sapoen en Noersalim zijn politici die zich als politieke prostituees hebben misdragen en niet de Javaanse gemeenschap in Suriname. Ronald Hooghart ging ook van de NPS naar de NDP net zoals velen van partijkleur veranderden rond de afgelopen verkiezingen. Hun etnische achtergrond maakte plaats voor politieke hebzucht. Ja, dat is het, politieke hebzucht.
Het veroordelen van de Surinaamse Javaanse gemeenschap tot onbetrouwbaar is niet de vergoelijking van het manke karakter van Paul Somohardjo. Speak for yourself Paul Somohardjo en neem niet de hele groep mee in jouw politieke onbetrouwbaarheid. Naar nu blijkt, heb je voor het slapen gaan jouw zoon Bronto niet de waarden en normen meegegeven voor een goed Surinamer. Ik hoor jouw echo uit hem weerklinken.
taknangami@live.nl