COLUMN: Van wonderkind tot voortvluchtige

Shoeket logo

Bron: De Ware Tijd

12 Augustus 2020 14:00

Voor mij lezen

Omdat collega’s Nita Ramcharan, B-cham Chandralall en Wilfred Leewin hun zienswijze omtrent journalistiek, journalisten en politiek in Suriname naar aanleiding van een stuk van collega Arney Belfor al hebben gegeven, zal ik de verleiding weerstaan en hierop niet publiekelijk ingaan. Het zou overkill zijn. Ik kan mij namelijk terugvinden in de standpunten die ze hierover op Starnieuws hebben geventileerd.

Trouwens op 7 augustus, direct nadat ik Arney's stuk had gelezen, heb ik hem persoonlijk een app bericht gestuurd, waarin ik heb aangegeven dat hij de plank op een paar plaatsen flink heeft misgeslagen. Hopelijk leest hij de app. Toch blijft de vraag waar de nu-kritische-journalisten de afgelopen tien jaar waren tijdens de persconferenties of andere momenten waarop journalisten vragen aan president Desi Bouterse konden en mochten stellen. Misschien omdat ik één oog heb, zou het best kunnen dat ik ze niet heb gezien. M'n beide oren werken echter nog uitstekend en ik heb ze nooit gehoord.

Maar nu wat anders: Gillmore André Hoefdraad. Hij werd in 2010 door Bouterse binnengehaald als de Wonderkid die eventjes op zijn sloffen de monetaire situatie van het land naar een hoger niveau zou brengen. De wisselkoersproblemen zouden verdwijnen als sneeuw voor de zon. De SRD zou een sterke en stabiele munt worden. Hoefdraad wist er alles van. Want, hij kwam van het IMF. SRD 80.000 per maand aan salaris was de regering niet te veel om deze economische krachtpatser in haar gelederen te hebben. Vijf jaar later had Suriname nog niet kunnen genieten van de vruchten die het IMF-wonderkind had gezaaid. In tegendeel kwam er in november 2015 enkele maanden na de verkiezingen een enorme ontluistering. Hoefdraad was inmiddels 'gepromoveerd' tot minister van Financiën en een van zijn eerste acties was devaluatie van de Surinaamse munt. Sindsdien is het met de waarde van onze munt alleen maar bergafwaarts gegaan.

Met geen mogelijkheid slaagde hij erin staatsfinanciën op orde te krijgen, voor een belangrijk deel omdat de over-de-balk-smijterij van de regering, met goedkeuring van de president, geen grenzen kende. Als Hoefdraad hier een gat had gestopt, werden elders twee of drie grotere gaten geslagen door de onverzadigbare vreetzucht van bepaalde figuren die zich in regerings-, overheids- en semi-overheidsstructuren hadden genesteld. De minister scheen kennelijk niet creatiever te zijn dan maar op de leentoer te gaan en de ene na de andere dubieuze lening achter elkaar te rijgen. Het binnenhalen van leningen werd door hem verheven tot kunst. De schuldenberg werd zo groot dat de wetgeving werd aangepast om hem uit de gevangenis te houden.

Persoonlijk heb ik niet de indruk dat Hoefdraad geld van de Staat heeft genomen en in zijn eigen zak heeft gestopt. Die indruk heeft het Openbaar Ministerie zeer waarschijnlijk ook niet als ik kijk naar wat hem ten laste is gelegd. Geen van de elf aanklachten heeft te maken met het zich onrechtmatig toeëigenen van staatsmiddelen. De zaken die hem door het OM worden verweten, komen erop neer dat hij wetten heeft overtreden en allerlei kunstgrepen en listigheden heeft toegepast om aan geld voor Bouterse/Adhin-regering te komen, zodat die haar beleid kon blijven financieren. En dat is nu precies het wrange van deze kwestie.

Alle verdedigers van Hoefdraad inclusief Bouterse, Adhin, Simons, Bouva, Abdoel, Afonsoewa, Coutino, Doekhie en Wangsabesari gaan vrij uit. Ze zijn buiten schot. De ministers in het vorige kabinet wier beleidsuitvoering hij met zijn acties hielp financieren zijn geen verdachten en worden niet opgespoord. Toen de coalitie hem op 19 mei in het parlement in bescherming nam door de vordering van de pg af te wijzen, schreef ik daags daarna in deze kolommen het volgende: 'Beseffen deze politici wel dat zij stuk voor stuk de huidige minister van Financiën uit Suriname hebben verbannen, voor het geval er ooit een regering met een politiek andere signatuur aan de macht komt? Want, wil de dan gewezen bewindsman uit handen van justitie blijven, zou hij zich ergens ver weg buiten Suriname moeten vestigen, mocht de aan de macht zijnde coalitie besluiten de vordering van het Openbaar Ministerie in te willigen". En dat is nu precies wat zich aan het voltrekken is. Een ex-minister die spoorloos schijnt te zijn verdwenen, op de vlucht voor justitie en een algemene opsporing als voortvluchtige crimineel. Het had zo anders en mooi kunnen zijn.

ivancairo@yahoo.com

Bekijkt origineel bericht ⇒

Meer actueel