COLUMN: Laf

Ik denk dat Gillmore Hoefdraad, waar hij nu ook zit, enorm teleurgesteld zal zijn in de NDP en dan met name de assembleeleden van de partij. Die hebben hem donderdagavond als een baksteen laten vallen in het parlement bij de behandeling van het verzoek van de procureur-generaal. Op het moment dat er gestemd moest worden, verliet de fractie van de paarse partij de zaal. Een beetje laf als je het mij vraagt. Als je vierkant achter de ex-bewindsman staat, blijf je en stem je tegen. Juist als je vindt dat het verzoek niet in behandeling genomen had mogen worden, of dat je niet genoeg spreektijd hebt gekregen. Juist dan blijf je en stem je tegen.

Ook een tikkeltje ondankbaar van de NDP. Hoefdraad in hoogst eigen persoon heeft ervoor gezorgd dat de regering-Bouterse/Adhin geld kon blijven uitgeven. Geholpen natuurlijk door de NDP-fractie in het vorige parlement. Die verhoogden elke keer het leningenplafond, keurden allerlei leningen goed en gaven de bewindsman toestemming om meer geld te spenderen. Al helemaal ondankbaar als je bedenkt dat het vooral de NDP'ers waren die hebben genoten van die financiële ruimte door het creëren van allerlei nyan patu, met kennelijk de Covid Nyan Patu als laatste graaimogelijkheid.

Nee, ik had verwacht dat de NDP-fractie Hoefdraad tot het bittere eind zou verdedigen. Of, eindelijk erkennen dat in een rechtsstaat het niet de assemblee is die gaat over schuld dan wel onschuld, maar de onafhankelijke rechter, en het Openbaar Ministerie dus alle ruimte moet krijgen. Echter, zelfreflectie is de NDP vreemd. Dat is woensdag wederom gebleken tijdens de 'Online massameeting'. Het lukt ze maar niet om de fouten te erkennen, deze te benoemen en aan te geven wie de mensen zijn die hebben gefaald. De smoes 'intern hebben wij dat gedaan', gaat bij mij niet op. Suriname is niet van de NDP. Problemen van het land kun je dus niet alleen in Ocer bespreken.

Het meest verbaasd was ik echter over de raadsmannen van de ex-minister. Die vonden dat het verzoek van de pg niet behandeld mocht worden, omdat de vorige assemblee al een besluit had genomen. Ik ben geen jurist, maar zelfs als leek lijkt mij dit het zwakste verweer dat ze hadden kunnen bedenken. Het kan toch nimmer zo zijn in een rechtsstaat, dat een toevallige meerderheid in De Nationale Assemblee een specifieke verdachte in een specifieke zaak 'vrijspreekt' alleen omdat het een ambtsdrager of gewezen ambtsdrager is. Dat gaat mijn verstand te boven. En dat kan nooit de bedoeling (geest) van artikel 140 van de Grondwet zijn.

Anders weet ik het spel wel heel makkelijk gespeeld. Dan kunnen in principe alle leden van een zittende regering grof graaien in de staatskas. Vervolgens vraagt diezelfde regering aan de procureur-generaal om een onderzoek in te stellen. Als die vervolgens een verzoek tot in staat van beschuldiging stelling richt aan het parlement, wordt het afgewezen; corruptieve politicus vrijgesproken. Of de procureur-generaal moet elke keer wachten met zijn verzoek aan De Nationale Assemblee, tot er een samenstelling is, die het OM wel zijn werk wil laten doen. Dat is natuurlijk de rechtsstaat op z'n kop en een situatie die wij niet zouden moeten willen; ook de raadslieden van Hoefdraad niet.

Nee, de raadslieden van Hoefdraad wilden wel heel makkelijk komen tot 'vrijspraak' voor hun cliënt. Gelukkig heeft dit parlement de zaak afgehandeld zoals dat hoort. Door niet op de inhoud in te gaan. Het beste zou nu zijn dat de ex-bewindsman zich netjes meldt op het moment dat hij wordt opgeroepen voor verhoor. Een leven op de vlucht, lijkt mij ook geen leven. Bovendien zou het getuigen van een ex-minister die bereid is verantwoordelijkheid te dragen voor zijn beleid. Anderen letterlijk in de cel laten stikken is een beetje laf. Net zo laf als het weglopen van de NDP-fractie.

giwani@hotmail.com