28 Juli 2020
14:00Spreken is zilver, zwijgen is goud. Een spreekwoord dat simpel gezegd inhoudt dat het beter is je mond te houden (meestal in een bepaalde kwestie). Er zijn echter figuren die menen dat als spreken zilver is, het spreekwoord dan ook behuisd dat praten enig nut heeft, omdat zilver niet waardeloos is. Helaas schijnt onze ex vp tot die groep te behoren. Denkend met zijn opmerkingen in de pers letterlijk toch enig zilverwaar voor zijn partij binnen te halen. Het enig resultaat is dat hij ons steeds meer inzicht geeft in de wijze van regeren van het vorig team en hoe meer de man praat hoe erger het afgrijzen.
Zoals die opmerking in de krant van zaterdag dat het de banken zijn die mede verantwoordelijk zijn voor het feit dat wij door kredietbeoordelaars zijn afgewaardeerd naar bijna Default voor het niet kunnen afbetalen van de Oppenheimer lening voor de Afobakkadam. Hun schuld zou erin liggen dat zij niet bijsprongen toen bleek dat de regering niet over de brug kon komen met het geld. En de fout ligt niet bij Leendert (waar is die nu trouwens?) die met de brede kant van zijn mond verklaarde te zullen aflossen. Leendert verklaarde bijna triomfantelijk dat bewust de rente niet was betaald, alleen om daaropvolgend de aflossing te kunnen doen. Alsof hij Oppenheimer had gepakt. En nu het allemaal leugens blijken te zijn, zijn het de banken.
Het doet me denken aan de advertenties van een bekend incassobureau dat regelmatig namen en adressen van mensen adverteert, met het dringend advies zich te melden. We weten ondertussen allemaal dat het doorgans gaat om mensen die een auto hebben gekocht en niet verder kunnen aflossen. Volgens de redenering van Adhin zouden die personen zich dus vloekend moeten keren tegen familie en vrienden die kennelijk niet te hulp zijn geschoten, in plaats van te erkennen dat zij kennelijk boven hun vermogen hebben getild, of geen rekening hebben gehouden met mogelijke eventualiteiten.
Het is ronduit verbazingwekkend dat in regeringskringen nog gedacht werd dat de banken zouden inspringen, terwijl zij het ondertussen meer dan zat waren te worden uitgemergeld door een regering die maar leent en geen enkel perspectief biedt wanner een keer betaald zou worden. Dezelfde banken die nog met de wrange nasmaak zaten van het kasreserveschandaal. Trouwens ook in die kwestie bevestigt Adhin het buitengewoon kronkelig denken dat ondertussen had postgevat bij de vorige regeerders. Maandag debiteerde hij ook in deze krant dat in feite de banken eigenlijk niet moeten mekkeren over de wijze waarop de kasreserve was aangewend. Immers hebben zij geen documenten kunnen overleggen die afspraken over het beheer van dit geld aangeven, daarbij vergetend dat er wel een algemeen voorschrift was dat zaken regelde.
Maar de redenering van Adhin volgend, zou (de algemene regeling vergetend) de Centrale Bank kunnen doen wat zij wil met geld dat niet van haar is. Kennelijk leefde bij de regering de opvatting dat alles dat niet verboden is, gedaan mag worden. Zelfs de elementaire normen van fatsoen negerend.Want je zal tenminste uit fatsoen bellen naar de partij wiens geld je in bewaring hebt, alvorens jij je vingers eraan brandt. Het vuur waarmee Adhin zijn punten in de krant maakte geeft te denken. Niet alleen over de kennelijk algemeen gedragen kronkelredeneringen binnen de nu opgestapte regering. Meer nog, het doet de vraag rijzen of slechts Leendert op het schavot moet. In zijn eigen belang zou ik Adhin adviseren het zilver te laten en kiezen voor goud. Zwijg 24 karaat!