COLUMN: Hobby Suriname

Ja, ook ik had toch, tegen beter weten in, gehoopt dat ons iets beters, iets eleganter, iets zakelijker, iets volwassener was gegund dan de farce waar we getuige van zijn, waar je aan de ene kant een groep mensen niet beperkt tot één partij of etniciteit, ik zeg het er maar bij ziet die uit alle macht probeert statig, gezag dragend en technocratisch eruit te zien, en dat hun pogingen onderuit worden gehaald door stoelendansers en etnische vlaggen zwaaiers en hobbyisten en kortetermijndenkers en mensen vooral bezig met hun eigen gerief.

Maar weet je, ik ben toch misschien een beetje pragmatisch ingesteld en ik denk, misschien gemakzuchtig, dus vergeeft u mij maar soms is een mens ook gewoon moegestreden en wellicht verwachtte ik ook geen fantastisch normatieve standvastigheid van meneer Santokhi, dus denk ik, zo een beetje gelaten: laten we het even aanzien. Want blij ben ik niet dat we straks een vicepresident hebben met een strafblad en zeker niet iemand die weinig begrip gedemonstreerd heeft voor wat mensenrechten zijn en wat duurzame ontwikkeling is, en dat baseer ik op zijn verre en recente geschiedenis en zakendoen en handelen, en zijn piefpafpoeferij op voetbalvelden en het strooien met biljetten op podia en vanuit helikopters, en dan denk ik, dat is geen goede voorbereiding op het vicepresidentschap, maar kijk noh, we hadden vijf jaar dat gebral van Adhin.

Maar weet je wat zo prettig is? Ook al zijn Adhin en ik beide nazaten van Indiase immigranten, ik voel me helemaal niet verantwoordelijk voor het handelen en de nonsens van meneer Adhin, dus mijn eigenwaarde is ook nooit afhankelijk geweest van zijn benoeming of van de verkiezing van meneer Santoki straks tot president, en lieve hemel wat zal ik blij zijn als ik in een land woon waar representatie geen kwestie meer is van etniciteit, maar van gedeelde waarden. Ik bedoel daarmee, dat we ons niet automatisch alleen vertegenwoordigd voelen door iemand van onze eigen etniciteit, maar dat we kiezen om ons vertegenwoordigd te voelen door iemand met wie wij waarden delen.

En dan als we het toch over de nazaten van immigranten hebben, dan wil ik ook meteen wijzen op de uitspraak van meneer Brunswijk bij zijn aantreden als voorzitter van DNA dat wij allemaal kinderen zijn van migranten, want nee, dat is toch miskenning van de geschiedenis, en het eerste recht van de inheemsen. Dat die zin vervolgens werd uitgekauwd en bestudeerd door anderen die niet vielen over deze omissie maakte mij wel verdrietig, en zie je ik ben niet eens inheems maar dat is dus wat ik bedoelde zonet over representatie enzovoorts.

En dan gaat u me vervelend vinden maar ach, we overleven ook wel een vicepresidentschap van iemand die niet overal kan reizen, want zou het echt wat uitmaken als hij wel vrij en blij overal zou kunnen gaan? En weet je, ik hoop dat meneer Brunswijk mensen genoeg in zijn omgeving heeft die hem kunnen uitleggen dat het een zwaktebod is om meteen te roepen: zeker omdat ik marron ben! En ik had het mijn land en mezelf heel erg gegund om bevrijd te zijn van deze generatie van mannen met ego's die hun persoonlijke hebi uitvechten over onze hoofden en het regeren van Suriname benaderen als een persoonlijke hobby. Die regeermacht willen als deel van een persoonlijke genoegdoening of opbieden tegen elkaar. Om de ander en de wereld te wijzen: zie je wel, je dacht dat ik niet kon noh, wacht ik ga je wijzen, en daardoor dus eigenlijk alleen maar de fragiliteit van het ego demonstreren.

Maar laat me nu ook vanaf deze plek zeggen dat ik voor ons allemaal het beste hoop met en voor het nieuwe regeerteam dat ik hoop dat ik over duizend dagen kan zeggen: meneer Brunswijk heeft vriend en vijand verrast. Hij was en is een boegbeeld voor goed bestuur, voor het tegengaan van belangenverstrengeling, het ontmantelen van de cultuur van patronage en nepotisme, voor evenwichtige en transparante besluitvorming, voor democratisch handelen, voor vredelievendheid, een kampioen voor rechtsstaat en mensenrechten. Na duizend dagen stuur ik hem dan een boeket bloemen en ik zal een lofzang op hem schrijven, minstens vier kwatrijnen lang, en die publiekelijk voordragen. Dat verklaar en beloof ik.

gangadwt@gmail.com