11 Juli 2020
01:58PARAMARIBO - Jachtopzieners van de afdeling Natuurbeheer van de dienst ’s Lands Bosbeheer (LBB) kunnen door gebrek aan elementaire benodigdheden niet optimaal werken. Zij noemen onder meer werkkleding en -schoeisel en Covid beschermende middelen. Het is volgens hen “elke keer bedelen” om brandstof en transport, reguliere zaken zijn om het werk naar behoren te kunnen doen. Deze en andere pijnpunten worden in een brief naar de media aangehaald.
Roy Ho Tsoi stelt namens de ontevreden medewerkers tegenover de Ware Tijd dat het geenszins de bedoeling is om personen in een kwaad daglicht te stellen. Ze hopen dat de nieuwe regering de problemen zal oplossen. De directe aanleiding om "de lange stilte te verbreken", kwam nadat er onlangs zes personen zijn bevorderd, terwijl er nog rond de twintig al jaren op bevordering wachten. "Op zich hebben wij geen probleem met dergelijke bevorderingen, maar als een groot deel niet is bevorderd, krijg je scheefgroei en dat maakt het functioneren nog slechter."
De belangengroep zegt ernstig ontevreden te zijn over het beleid van directeur Leandra Woei van het ministerie. Er wordt willekeur toegepast bij bevorderingen. De groep stelt dat de directeur haar nooit heeft durven spreken en totaal vervreemd is geraakt van haar personeel. Een andere zaak die steekt, is dat minister Lekhram Soerdjan aan een kant is gezet, terwijl er over het beleid rond de jachtopzieners overleg met hem gaande was dat positief verliep. De belangengroep vindt dat het vooruitzicht om een oplossing te brengen in zaken hiermee volledig is verdwenen.
Volgens Ho Tsoi hadden de mensen vertrouwen in Soerdjan, omdat onder zijn leiding het tarief van daggelden voor reis- en verblijfkosten bij het veldwerk is verhoogd van van SRD 14 naar SRD 50. Daarmee is gehoor gegeven aan een jarenlange noodkreet van de werknemers. Hoewel de jachtopzieners dit bedrag bij lange na niet voldoende vinden, zijn ze tevreden en hadden ze gehoopt dat ook andere wensen gerealiseerd zouden worden. Door de beperkte voorzieningen om het werk te doen, laat de natuurbescherming volgens de vereniging te wensen over. Natuurbeleid is kennelijk geen prioriteit is op het ministerie. Dat de dienstuitoefening niet verloopt zoals het hoort, wordt op het conto van de werkers geschreven en worden zij "onterecht" rancuneus behandeld.