COLUMN: What’s in a name?

Shoeket logo

Bron: De Ware Tijd

6 Juli 2020 14:00

Voor mij lezen

Vooropgesteld, een naam koppelen aan een ministerie biedt geen enkele garantie op succes ten aanzien van het beleidsgebied dat is gekoppeld aan die naam. Als het zo simpel was, dan zaten wij als land niet in een diep dal. Hadden wij de afgelopen vijf jaar dan geen ministerie van Financiën? Het is niet dat we nu zonder staatsschuld zitten en aflossingen voor leningen op tijd kunnen voldoen. Grond is nog zo een voorbeeld. Al zo lang ik in dit land woon, hoor ik mensen klagen hoe moeizaam het is om aan domeingrond te komen om een huisje te bouwen. Hebben wij niet sinds 2005 een ministerie speciaal voor grond?

Dit even ter inleiding voor al die mensen die zich zorgen maken over de beleidsgebieden 'Sport' en 'Jeugdzaken'. Dat er nu kennelijk geen apart ministerie meer zal zijn dat zich bezighoudt met deze beleidsgebieden, zegt helemaal niks over de ontwikkeling van die beleidsterreinen. De aankomende regering had ook beide directoraten samen bij een ander ministerie kunnen onderbrengen. Of ze een andere naam geven. Bijvoorbeeld 'Talentontwikkeling en Jongeren'. Het maakt in principe geen zier uit. In de geest van Shakespeare zou ik willen zeggen: "What's in a name?"

In the end gaat het om de output. En wat zijn de resultaten die het ministerie van Sport- en Jeugdzaken heeft geboekt? Op de website staat een aantal taken. Ik noem twee. 1.Een gecoördineerd en planmatig sport- en jeugdbeleid. 2. De regeling van subsidies ter bevordering van de sport en het jeugdwerk. En dan vraag ik mij nu af. Hoe hebben wij het bovengenoemde in de praktijk terug kunnen zien? De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat minister Lalinie Gopal bijna altijd aanwezig was op de luchthaven om sporters te verwelkomen. En enkele sporters zijn in dienst genomen. Die zijn gegarandeerd van een inkomen en kunnen zich focussen op hun sport.

Maar om nou te zeggen dat er wezenlijk iets is veranderd voor jeugdigen en de sport in Suriname, waag ik te betwijfelen. Of het moet beleid zijn, waarvan de vruchten pas op de lange termijn geplukt zullen worden. Echter, wat ik moet concluderen op basis van het nieuws dat dagelijks door de sportjournalisten zelf wordt gebracht, is het kommer en kwel bij de sportbonden. Als je met Surinaamse topsporters praat, staat het huilen je nader dan het lachen. En hoe zit het met onze jeugdigen? Ik heb de voorbije jaren juist enorm veel verval gezien.

En ik wil best geloven dat alle ambtenaren, ik hoorde dat het er een paar honderd zijn, tezamen met de directeur, de waarnemend directeur, twee onderdirecteuren en vier waarnemend onderdirecteuren echt hun best willen doen voor de sport en de jeugd in Suriname. Dat kan ook onder de vleugels van een ander ministerie. Als er maar resultaten worden geboekt. Daar worden sporters ook op afgerekend. Zodat over vijf jaren er daadwerkelijk een sportbeleid is en de Surinaamse jeugd perspectieven wordt geboden.

Je zou hoogstens kunnen overwegen de directoraten niet uit elkaar te halen en onder te brengen bij één ministerie. Zoals wij naar Nederlands voorbeeld een ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur hebben gekregen, zou Volksgezondheid, naar Nederlands voorbeeld, kunnen worden: Ministerie van Volksgezondheid, Jeugd en Sport. Maar ook dat zal geen garantie zijn voor succes voor noch de Surinaamse jeugd noch de Surinaamse sport.

Uiteindelijk gaat het om het maken van beleid en dat succesvol uitvoeren. Niks meer en niks minder. Hoe het ministerie dan heet, zal de meeste Surinamers een worst wezen. Wat mij betreft kan de aankomende regering nog een paar ministeries opdoeken. We zijn in Suriname te veel bezig met uiterlijke vertoon en te weinig met de inhoud, daar waar het om gaat! Regeren werkt niet met een gebouw, een eigen naam en personeel en een minister die dan zegt: hocus pocus pilatus pas, ik wou dat er goed beleid was!

giwani@hotmail.com

Bekijkt origineel bericht ⇒

Meer actueel