COMMENTAAR: Voorkomen is makkelijker

HET IS WEER eens zover. Ja, dat klinkt precies zoals het werkt bij een groot deel van de Surinaamse samenleving. De moord op een vrouw in de relationele sfeer. Het is bijna verworden tot een in het oog springend nieuwsfeit. In de samenleving en op social media wordt erover gedebatteerd om vervolgens over te gaan tot de orde van de dag.

Maar elke dode is er één te veel. Suriname moet eindelijk naar het aanpakken van de oorzaak, want wat geeft de ene partner het idee dat die de andere mag vermoorden? Onderzoek heeft uitgewezen dat in Suriname, geweld in de opvoeding als normaal wordt gezien. Kinderen worden geslagen en zelfs pijn gedaan als manier van straf.

Welke boodschap geven we aan zo een kind dat opgroeit? Dat geweld geaccepteerd is bij het afstraffen van bepaald gedrag? Kan het zijn dat onze kinderen dat meenemen in hun volwassen leven? Het is trouwens bijna logisch; als ouders een kind pijn doen en het wijsmaken dat ze dat doen omdat ze het kind houden, kan zo een kind pijn als onderdeel zien van de manier waarop echte liefde wordt geuit.

Het is belangrijk dat er ook bewustwording komt en een bepaald plan aan de samenleving wordt gepresenteerd over hoe te handelen als ze zo een relatie ziet. In de discussie over dit onderwerp komen opmerkingen langs als zouden vrouwen dat zelf goed vinden en aangiftes intrekken. Dat zijn dooddoeners, want ook dat is geen reden om zulke mensen aan hun lot over te laten. Niet moet worden vergeten dat politieorganisaties nog steeds plekken zijn waar de mannencode geldt. Daar wordt net te snel de zaak afgedaan als: die persoon gaat toch weer de aangifte intrekken dus waarom zou er moeite moeten worden gedaan? Of die vrouw wil het zelf, ze gaat elke keer terug.

Belangrijk is om het gezin dat problemen heeft te begeleiden. In samenwerking met verschillende niet-gouvernementele organisaties moet het voor vrouwen en mannen die te maken hebben met geweld inzichtelijk worden wat het traject van hulp is, want als het slachtoffer aangifte doet, de dader na een (voorwaardelijke) straf weer vrij komt, terwijl het slachtoffer nergens heeft om naartoe te gaan, dan is het begrijpelijk dat de aangifte op voorhand wordt ingetrokken.

Ook de maatschappij heeft een taak. Ze dient niet alleen in te grijpen wanneer de buren ruzie hebben en het uit de hand loopt, ook zonen en dochters moeten worden geïinformeerd en beschermd. Een relatie wordt niet in één keer gewelddadig. Laten wij met onze geliefden de tekenen herkennen en ook bespreken. Immers, voorkomen is nog altijd beter dan genezen.