22 Juni 2020
14:00Een golf aan besmettingen met het coronavirus, bovenop het huidige aantal positieve gevallen, verwacht ik in tegenstelling tot de negativisten niet. Ook niet nu de lockdownmaatregelen zijn versoepeld. Het was overigens het enige juiste besluit. Een grote groep Surinamers hield het niet meer vol. Geen gegarandeerd maandelijks inkomen, maar wel een dagelijkse verantwoordelijkheid. Niet alleen om enkele monden te voeden. Dat is slechts een deel van het verhaal
Er zijn ook andere lasten. Het leven bestaat niet alleen uit elke dag een bordje eten op tafel. Een deel van de Surinamers schijnt dit niet te begrijpen. Die denken dat landgenoten de regels overtreden, omdat ze kwaadwillig zijn. Natuurlijk makkelijk praten als je thuis zit en jouw bankrekening aan het einde van de maand wordt aangevuld, zonder dat daar arbeid tegenover staat. Of als je een grote reserve hebt. Dan weet je niet hoe het is om geen eten of geen geld te hebben.
Dat wij de mensen die het echt moeilijk hebben niet horen, wil niet zeggen dat ze er niet zijn. Er is ook zoiets als schaamte. Het is daarom onzin wanneer wordt beweerd dat de president de teugels laat vieren omdat er werd geklaagd. Het is slecht onderkennen dat in Suriname de randvoorwaarden ontbreken voor een 'total lockdown'. Nog afgezien van het feit dat het onbegonnen werk is voor de politie om die 1x24 uur te handhaven, mist de overheid de financiële slagkracht om het bedrijfsleven en de burgers bij te staan. Zelfs het uitdelen van een paar duizend pakketten blijkt een enorme uitdaging. Behalve de gezondheidsrisico's die het met zich meebracht, een mensonterende toestand.
Dan wil ik het nog niet eens hebben over allerlei andere situaties die zich voordoen. Zoals woningen die onderdak bieden aan zoveel personen, dat slapen in een overvolle politiecel zelfs geriefelijker is. Om maar te zwijgen over partnergeweld, kindermishandeling en kindermisbruik. Of ouders die niet meer bij elkaar zijn, maar wel beiden de zorg voor hun kind(eren) dragen. Kennelijk is de leiding van het managementteam eindelijk tot het inzicht gekomen dat wij hier niet te doen hebben met een vraagstuk van nationale veiligheid maar een gezondheidscrisis.
In 'To The Point' zag ik woensdagavond specialisten die het zat waren dat er niet genoeg naar hun inzichten wordt geluisterd. De vijf medici 'vroegen zich af' wanneer zij de 'lead' zouden krijgen in de strijd tegen het coronavirus. Een logisch verzoek. Als Suriname door het Guyanese leger wordt aangevallen, verwacht ik ook geen persconferenties voorgezeten door Stephen Vreden die met enkele collega's de strategie bepaalt en uitlegt.
Ik heb er vertrouwen in dat Surinamers het gezonde verstand zullen laten prevaleren. Overigens, het recente verleden heeft dat aangetoond. Zonder een 'total lockdown' gingen wij van tien naar nul actieve cases. Gedurende die weken zag ik veel minder mensen rondlopen met een mond- en neusbedekking dan nu het geval is. Personen die de regels aan hun laars lappen, ondanks het feit dat ze daarmee anderen in gevaar brengen, zal je altijd hebben. In het oude normaal maakten wij ze dagelijks mee in het verkeer.
Belangrijk is, dat iedereen, op enkele idioten na, zijn eigen verantwoordelijkheid neemt. Dat wil zeggen thuisblijven als je griepverschijnselen hebt, fysieke afstand houden op de momenten dat je geen andere keus hebt dan onder de mensen te zijn en de handhygiëneaanbevelingen toepassen. Als iedereen deze adviezen ter harte neemt, dan komen wij ook deze periode door. Maar laten wij ook elkaar wijzen op onze eigen sociale verantwoordelijkheid. Dan is er geen sprake van wat voor lockdown dan ook, maar van intelligente vrijheid!.
giwani@hotmail.com