1 Juni 2020
12:00SURINAAMSE POLITICI HEBBEN de gewoonte om vooral op weg naar de verkiezing veel te beloven. Belanden ze in de oppositie dan zijn ze door de politieke cultuur vleugellam aangezien de oppositie niets te zeggen heeft. Echter, komen ze in het machtscentrum dan zijn de beloften even snel vergeten als ze zijn gedaan. De aankomende regering kan met dit 'principe' breken.
Ook de politici die in het nieuwe kabinet gaan deelnemen hebben beloften gedaan en mogen hun geloofwaardigheid niet te grabbel gooien. We willen in dit commentaar stil blijven staan bij toezeggingen gedaan in relatie met sport. Voorafgaand aan de verkiezing heeft VHP-voorzitter Chandrikapersad Santokhi, die hoogstwaarschijnlijk president wordt, gezegd flink te willen investeren in de sport. De mogelijk nieuwe leiders hebben nu al laten zien dat ze willen aanpakken en gehoopt mag worden dat dit geen loze kreet is.
Het mag duidelijk zijn dat de komende regering geen gespreid bedje aantreft. Integendeel, van haar zal veel wijsheid worden verwacht en er zullen prioriteiten moeten worden gesteld. De vraag mag gesteld worden waar de prioriteiten op sportgebied liggen. Er is een nogal lang verlanglijstje: sportaccommodaties van internationale allure zoals een nieuw voetbal- en atletiekstadion, wielerbaan, fonds waaruit sportorganisaties en sporters kunnen putten, bijvoorbeeld voor deelname aan buitenlandse toernooien, bevorderen van school- en buurtsport.
Het nu vertrekkende parlement (lees coalitie) en de aftredende regering hebben nauwelijks iets meer gedaan voor de sport dan met de mond belijden hoe zeer sport hen aan het hart ligt. Zoals de kaarten nu (wereldwijd) liggen, is de samenleving lang nog niet af van het nieuwe coronavirus. Het is daarom goed na te gaan hoe de samenleving actief in beweging kan worden gebracht en gehouden zonder dat de Covid-19-maatregelen worden geschonden. Immers, bewegen, een onderdeel van sport, is belangrijk om gezond te blijven, want daarmee kunnen klachten als (extreem) overgewicht en hart- en vaatziekten worden voorkomen.
Het ministerie van Sport- en Jeugdzaken (S&J) zou hierin het voortouw kunnen nemen, bijvoorbeeld door bewegingsoefeningen op televisie. Het lijkt erop dat Suriname voor de sier dit ministerie heeft. Er gaat nauwelijks iets van uit, tenminste zo komt het over naar de buitenwereld toe. Dit departement zou daadwerkelijk de sportbeoefening moeten stimuleren en binnen de regering de stem moeten zijn om - gevoed door sportorganisaties en sporters - hun belangen te verdedigen. S & J wordt wakker (onder uw nieuwe leiding) en spring in de bres voor die groepen waarvoor het ministerie is ingesteld.