POLITIEK SURINAME IS divers. Dat is zo gegroeid, nu met keuze uit zeventien partijen. Op 25 mei doet ook een christelijke partij mee aan de verkiezingen die vanuit Bijbelse principes politiek leiderschap wil uitdragen. Natuurlijk gaat die partij ook voor regeermacht.
Om het thema 'christenen in de politiek' te belichten hield godgeleerde Franklin Jabini een lezing. Uit zijn lezing blijkt dat er voor- en tegenstanders zijn van christenen in de politiek en om verschillende redenen. Belangrijk echter, stelt Jabini, is dat christenen zouden zondigen als ze geen bijdrage zouden leveren aan het wel en wee in een land. Hier valt geen speld tussen te krijgen. Iedereen mag vanuit de eigen principes een bijdrage leveren aan het opbouwen van het land. Toch is het belangrijk om bij regeermacht door een bepaalde religie, ook de christelijke, de democratische grondslag van het land en de basisprincipes dat alle mensen rechten hebben te laten gelden.
Het uitgangspunt klinkt natuurlijk mooi, want niemand kan tegen de Bijbel zijn. Maar niet tegen iets zijn wil niet zeggen dat men het er mee eens is. Er zijn in Suriname verschillende geloofsgroepen die zich niet per se identificeren met waarden en normen in de Bijbel, maar een eigen geloof(sboek) hebben. Er zijn anderen die voor God geen rol zien in de maatschappij en in hun leven. Ook zij hebben rechten.
In Suriname wordt het christelijk geloof gevormd door verschillende denominaties. Zo zijn de rooms-katholieken, anitri (EBG) en protestanten de oudere categorieën en vervolgens de volle-evangeliekerken en andere die niet onder deze paraplu's passen. De tolerantie naar elkaar toe verschilt ook van denominatie tot denominatie. De volle evangelie heeft zich vaker zeer negatief uitgelaten over het wintigeloof en over rechten van gays en transgenders.
Hoe zal deze (in)tolerantie zich manifesteren wanneer regeerders met regels uit de Bijbel zullen regeren? Houdt het (mensen)recht van andersdenkenden op of zal dan van de Bijbelse norm worden afgeweken om een compromis te bereiken? Dat zijn zwaarwichtige zaken waar christenen en niet-christenen zich over moeten buigen wanneer het gaat om het thema 'christenen aan het bewind'.
Vanwege de lange geloofsgeschiedenis in Suriname is er veelal beleid gemaakt vanuit christelijke normen die lange tijd werden gezien als algemeen acceptabel. Met een meer diverse samenleving en meer bewustwording zijn belangengroepen steeds luider aan het roepen om ook erkenning voor hun zienswijze op inrichting van bestuur en beleid.
Zo zijn er nu ook huwelijksambtenaren voor andere dan christelijke religies en gaan er stemmen op om gaypartners te laten meeprofiteren van elkanders (bedrijfs)voordelen. De vraag is dus of de christelijke partijen die nu aan de weg timmeren hier vanuit de algemene verklaring van rechten van de mens ruimte aan zullen bieden of vanuit Bijbelse principes anders zullen concluderen.