COMMENTAAR: Beangstigend dieptepunt

HET GEZEGDE LUIDT goed voorbeeld doet goed volgen. Daarom wordt van leidinggevenden in een organisatie verwacht dat zij het goede voorbeeld geven. Niet voor niets behoren antecedenten onderzoeken en bewijzen van goed gedrag vaak tot de procedure om tot een bepaald beroep of functie toegelaten te worden. In veel organisaties hebben mensen ontzag voor de leidinggevende omdat die zijn of haar best doet om onkreukbaar te blijven.

In Suriname en dan vooral in politieke kringen lijkt dit principe al enige tijd niet meer de norm te zijn. Zo heeft Ronald Venetiaan die wordt gezien als één van de meest integere presidenten van dit land ook samengewerkt met Paul Somohardjo - met een vonnis op zijn naam - en Ronnie Brunswijk - die bij verstek ook veroordeeld is voor cocaïnehandel. Wat Venetiaan wel nagegeven mag worden is dat wie tijdens zijn termijn over de schreef ging gestraft werd, wat impliciet betekende een signaal dat wet en recht wel gerespecteerd dienen te worden.

Deze regering gaat een heel stuk verder en het is bijna crimineel om het woord integriteit te noemen in een zin met de regering-Bouterse/Adhin. Er wordt gesmeten met gelegenheidswetgeving, informatie wordt op allerlei manieren verdraaid en regering en DNA vermijden elke vorm van verantwoordelijkheid dragen. Maar het belangrijkste voorbeeld werd gegeven toen Bouterse als president en opperbevelhebber, in het kader van het 8 Decemberproces de procureur-generaal (pg) schoffeerde, omdat die het strafproces tegen de persoon Bouterse voorzette.

Een paar jaar verder zien we vanuit DNA dat als de besluiten van de pg de regeerders niet bevallen, dat publiekelijk bekend wordt gemaakt en de rechterlijke macht wordt geschoffeerd. De pg laat in de zaak betreffende het 'crimineel gedrag' van DNV weten dat die geen opsporingsbevoegdheid heeft en dat er onderzoek moet komen en beveiliging vanuit het ministerie van Justitie en Politie voor het slachtoffer. Dat werd snel en goedkoop afgehandeld met "de informatie krijgen we wel".

Het is in deze omgeving dat Financiënminister Gillmore Hoefdraad kennelijk vond dat hij de handelingen mocht plegen die er staan in een meer dan 130 pagina's tellend dossier van de pg. En het is een nog dieper dieptepunt dat de minister wordt gehandhaafd en zichzelf kennelijk verdedigt en verkondigt dat hij gewoon doorgaat. Het is een afgang dat parlementariër Amzad Abdoel doodleuk verkondigt dat hij het dossier globaal heeft doorgenomen en de haast van de pg niet begrijpt. De vraag is naar wie moet het volk luisteren als de leiding van het land niet luistert naar de vervolgingsorganen. En nog erger, naar wie luisteren de mensen die gezworen hebben wet en recht te respecteren dan wel. Het antwoord kan ons wel eens beangstigen.