25 April 2020
12:00DE PROCUREUR-GENERAAL heeft De Nationale Assemblee gevraagd om, zoals de wet voorschrijft, minister Gillmore Hoefdraad van Financiën in staat van beschuldiging te stellen. Dit zodat hij als verdachte kan worden aangemerkt in de zaak die de staat heeft aangespannen tegen de voormalig CBvS-governor Robert van Trikt.
Het is een bijzonder interessant 'schaakspel' dat zich voor de ogen van de burger aan het voltrekken is. De Nationale Assemblee en zeker de voorzitter, Jennifer Geerlings-Simons, heeft Hoefdraad namelijk de dans laten ontspringen. Zo had zij in eerste instantie streng aangegeven dat zolang de regering geen antwoord gaf op de vragen over de gestolen gelden onder Van Trikt, er niet vergaderd zou worden, om daarna zonder blikken of blozen over te gaan tot de orde van de dag.
Het was ook Amzad Abdoel, de fractieleider van de NDP, die het leningenbeleid van Hoefdraad faciliteerde door op stel en sprong de wet op de Staatsschuld aan te passen om vervolging van de bewindsman te voorkomen. Wat wel gebeurt de afgelopen maanden, is dat de publieke opinie zich door het falend financieel beleid van de regering heeft gekeerd tegen de minister. Opmerkelijk is dat de president die hoofdelijk verantwoordelijk is voor het beleid en ook gerechtigd is ministers te benoemen en te ontslaan zich van commentaar heeft onthouden over Hoefdraad.
Het kan best zijn dat publieke optredens waar de pers vragen mag stellen daarom al enige tijd angstvallig worden vermeden. Het stilzwijgen stelt Bouterse, van wie het beeld onterecht bestaat, dat hij zich soms als een mak lammetje laat leiden naar de slachtbank - weer eens in staat van het a-no-mi-scenario gebruik te maken. Dat zal dan het teken zijn voor DNA om de mantel der liefde abrupt af te trekken van Hoefdraad. De Moor heeft dan zijn werk gedaan en de Moor mag gaan.
De boodschap aan het electoraat wordt: we hebben ons ontdaan van het kankergezwel en kunnen dus weer in het machtscentrum komen. Maar dit scenario zal alleen werkelijkheid worden wanneer er geen geld meer nodig en te krijgen is naar de verkiezingen toe. Het wordt bovendien heel moeilijk invulling te geven aan het beleid op het ministerie van Financiën, omdat er in de afgelopen jaren geen ad-interim is geweest op die post.
And last but not least … de belangrijkste pion - lees de koning: hoeveel weet Hoefdraad om hem zonder kleerscheuren in staat van beschuldiging te stellen. Na ruim tien jaar - eerst als governor en dan als Financiënminister - het geld onder deze machthebbers te hebben beheerd, kan het de regering meer kwaad dan goed doen, Hoefdraad te laten vallen. Dit is schaken op hoog niveau en Hoefdraad is een schaaktalent.