COLUMN: Leiden in last

Shoeket logo

Bron: De Ware Tijd

13 Februari 2020 14:00

Voor mij lezen

We hebben de oplossing voor onze noden. Als je het niet meer weet, gooi net als de president je armen in de lucht en roep: Tralalala. Hij geeft vaker warrige antwoorden, maar ‘tralalala’ is het meest warrige antwoord ooit uitgesproken in zijn ambt van president. We lachen ons smakelijk de knopen van het hemd om deze poppenkastvoorstelling waarin het staatsbelang in het financiële spel de meest ondergewaardeerde troef is. Hoe heeft deze president zich zo schaamteloos laten vervallen tot een spot’popki?

De man die het credo meedenken, meedoen en meebeslissen introduceerde, wierp zijn spreuk in een hol vat en is nu het spoor totaal bijster. Onder omstandigheden zoals afgelopen vrijdag denk ik dat hij zelfs in staat is de bekende lawman-datra Jessurun onder curatele te stellen om zijn eigen opname in pomusteridyari te voorkomen. A no mi, na tra man e siki. Nu is de man, die De Nationale Assemblee een poppenkast noemde, hoofdrolspeler in zijn eigen poppenkast. Dat hij geen kaas gegeten heeft van financieel-economische wetmatigheden bij het versterken van de Surinaamse ruggengraat, blijkt ook nu weer. Hij plaatst zijn handtekening bij het kruisje en als je niet oppast, tekent hij ook nog met een kruisje.

Wat een schertsvertoning was de lang uitgestelde reactie van de president in het CBvS-debacle. Niemand werd er wijzer van. En niemand zat ook te wachten op een gefingeerde uitkomst van 100 miljoen US dollar als, let wel als, 20 miljoen is uitgegeven aan tralalala en 80 miljoen aan goud. We willen concreet weten waar 100 miljoen UD dollar aan is uitgegeven en waar de 42 miljoen voor de valuta-interventie vandaan kwam. Aan een verdorde geldboom kun je niet schudden. Omhakken, en van het dorre hout krofaya maken. Dat levert nog wel wat op maar zeker geen 100 miljoen US dollars.

In zijn zoektocht naar een nieuwe governor voor de Centrale Bank van Suriname geeft niemand thuis. Heel begrijpelijk. Niet dat er geen gekwalificeerde Surinamers op deze aardkloot rondlopen. Niemand wil verantwoordelijk gehouden worden voor het aanjagen van de geldpersmachine met een nog sterkere devaluatie van de Surinaamse dollar tot gevolg. De president beweert dat hij vergeefs in binnen- en buitenland naar een tijdelijke governor heeft gezocht. Je zou bijna medelijden met hem krijgen dat niemand meer geloof hecht aan zijn goedbedoelde voornemen de Surinaamse samenleving met nog meer voedselpakketten om te kopen.

Ik keek ook rond wie deze functie tijdelijk zou kunnen waarnemen. Bovenaan mijn lijstje prijkt: drs. Amzad Abdoel, fractievoorzitter van de NDP in DNA. Amzad is de enige die altijd het financiële beleid van deze regering met verve heeft verdedigd. Ook al waren zijn argumenten ietsje minder warrig dan die van de president, hij steunde zijn voorzitter tenminste. Amzad is in DNA voorzitter van de commissies Staatsuitgaven, Financiën en het Spaar- en het Stabilisatiefonds Suriname. Dan heb je toch wel financiële kennis in je mars? Of speelde fraude met gronden hem parten in het antecedentenonderzoek?

Het zal u allen wel duidelijk zijn dat de president niet op zoek is naar een governor, maar een creatieve boekhouder op het oog heeft. Iemand die vooraf weet hoe de eindbalans eruit ziet. Al het schimmige wat hem/haar daarvoor wordt aangeleverd, wordt op de post Tralalala verwerkt. Zoals het innovatieve project met de dubieuze Israëlische LR Group die een Agro Industrial Park te Dirkshoop in Saramacca opzet.

De enige inbreng van de LR Group is expertise. Geen grond, geen materialen, alleen kennis. Daarvoor strijken zij een kwart van de winst op plus tienduizenden US dollars voor hun plan. Waarom geen Surinamers? Suriname heeft een landbouwexpertise van enkele honderden jaren. Als je toch wil frauderen met staatsgelden, gun de Surinaamse landbouwer ook een stuk van die koek. Maar nee, buiten de geijkte paden is het makkelijker winsten te verduisteren.

Daarom verbaast het mij niet dat Robert van T. gefraudeerd heeft. "Als de baas het kan zonder ook maar één aanklacht, dan moet het mij ook lukken ongestraft mijn deel te pakken." Zien doen, laat doen zoals veel Surinamers vinden dat je mag stelen als je de kas maar niet leeg rooft. Robert van T. vergat één cruciaal gegeven: de enige winnaar is de baas himself. Echter, voor hoe lang nog?

taknangami@live.nl

Bekijkt origineel bericht ⇒

Meer actueel