Nauwelijks animo gedenkwandeling Pad van Verzoening

PARAMARIBO - De gedenkwandeling op het Pad van Verzoening nabij de Waterkant heeft donderdag net als de vorige jaren niet veel deelnemers getrokken. In tegenstelling tot het vorig jaar was de opkomst deze keer zelfs veel minder. Naast de mensen van de organisatie en een groepje militairen waren de overige geïnteresseerden op de vingers van één hand te tellen.

Onder meer Cultuur-directeur Elvira Sandie en enkele leerlingen van de Oranjeschool maakten deel uit van de bezoekersgroep in Fort Zeelandia. De overvloedige reden heeft de organisatie er niet van weerhouden de kranslegging voort te zetten. Eerst bij Bastion Veere in Fort Zeelandia en na de loop bij het Monument voor omgekomen burgers tijdens de binnenlandse oorlog aan de Waterkant.

Kort daarvoor werden ook bloemen gelegd bij het Monument voor gesneuvelde militairen bij de Memre Buku kazerne. Deze kransleggingen geschiedden in verband met de Dag van Nationale Rouw en Verzoening, die gisteren voor de vierde keer is herdacht.

Vertegenwoordigers van het Comité voor Slachtoffers en Nabestaanden van Politiek Geweld, dat deze dag in het leven heeft geroepen, hebben vaker gesteld dat het gebaar van verzoening dat wordt getoond met de kranslegging en de gedenkwandeling zwaarder weegt dan de opkomst van mensen. "Het is een proces en we weten dat het tijd nodig heeft", beseft comitévoorzitter Humphrey Jeroe. Hij was gisteren overigens niet aanwezig bij de loop op het Pad van Verzoening. Sandie is blij dat schoolkinderen steeds weer worden uitgenodigd om actief mee te doen met de gedenkwandeling. Volgens haar is het belangrijk dat de jeugd wordt meegenomen in alles wat gedaan wordt. "Dat is de enige manier hoe we onze gewoonten en geschiedenis volledig kunnen overbrengen", onderstreept de directeur.

Moejenga Linga, bestuurslid van het comité, zegt dat het leed van slachtoffers en nabestaanden van politiek geweld niet gescheiden gehouden worden. "Het moet ons tonen dat het mogelijk is dat mensen die eerder vijanden waren, zonder vijandige houding tegenover elkaar samen op pad moeten kunnen gaan", legt ze uit. Het pad moet volgens Linga een symbool zijn voor de totale samenleving.