17 Mei 2019
16:30President Desi Bouterse ontving recentelijk belangrijke personen en instanties in verband met de kwestie van de Surinaamse Postspaarbank (SPSB). Een goede en tegelijk verwarrende stap. Sinds 30 april circuleren berichten over vermeende malversaties bij de SPSB. Parlementariër Carl Breeveld van Partij voor Democratie en Ontwikkeling in Eenheid (DOE) schreef naar aanleiding hiervan samen met parlementariër Mahinder Jogi (VHP) een brief naar de president waarin concrete vragen zijn gesteld over SPSB. Daar kwam geen antwoord op, maar opvallend was wel dat zowel de SPSB als de Centrale Bank van Suriname gelijk reageerden dat er niets aan de hand zou zijn.
Vervolgens werd door de minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, opdracht gegeven aan de Centrale Lands Accountantsdienst (CLAD) en een accountantskantoor om de SPSB zaak te onderzoeken. Ondertussen begonnen bezwarende stukken te circuleren van personen en bedrijven die onderdeel zouden kunnen zijn van het mogelijk schandaal.
Het overleg van de president vinden wij verwarrend, omdat als er zulke ernstige zaken zich afspelen, dit snel ingrijpen met stringente maatregelen vereist om zodoende effectief tegen corruptie op te treden, aldus DOE. Er bestaan bij DOE ernstige twijfels rondom de aanpak, als we zien dat ruim twee weken na het bekend worden van deze aantijgingen het staatshoofd nu pas handelt, dat de leiding van de bank niet op non-actief is gesteld, maar met verlof mag en dat bij gesprekken tenminste een persoon verschijnt bij de president wiens naam ook genoemd wordt in deze kwestie.
De verwarring van het gesprek ligt verder in het feit dat de moederbank, die verklaard heeft dat bij de SPSB niets aan de hand is en de minister die onderzoek gelast heeft ook om de tafel bij de president zat. Nu wordt het onderzoek van laatstgenoemde verheven tot vooronderzoek en de procureur-generaal, Roy Baijnath Panday, moet nagaan of de stukken die circuleren wel authentiek zijn.
Hoe is in het verleden omgegaan met zaken die niet zuiver waren? We noemen de 90.000 ha grond die aan Gopi werd verstrekt, Carifesta, EBS, Naschoolse Opvang, cassavefabriek, aankoop ambassadepand in Parijs en Luchthavenbeheer-schandalen. Stukken die aan de pg moeten worden overhandigd, houdt de regering angstvallig achter en doet voorkomen alsof men gehele dossiers heeft aangeboden. Het lijkt er echt op dat de kruistocht tegen corruptie een grote mislukking geworden is en dat daders ongestraft verder gaan alsof zij niets verkeerds hebben gedaan.
Het is opvallend hoeveel verdedigd is geworden door personen die kennelijk gelieerd zijn aan de regering. Hierdoor weten we dat onzuiverheid niet serieus wordt benaderd. Dat de regering nu de verzekering aan de gemeenschap geeft dat deze aangelegenheid serieus wordt opgevat en geëigende maatregelen genomen zullen worden, komt niet serieus over. De ervaringen van eerdere zaken zijn daar een duidelijk voorbeeld van.
Zaken als die bij De Surinaamsche Bank, lastige berichten over de Surichange Bank en nu de onsmakelijke berichten over de SPSB maken de samenleving onrustig. Gekoppeld aan de 19,5 miljoen euro die in Nederland in beslag is genomen, omdat er vermoedens zijn van witwaspraktijken, de vele drugsvangsten c.q. drugsvliegtuigen die hier landen en een drugsduikboot die in Saramacca werd aangetroffen, wordt het steeds duidelijker dat wij moreel verder afglijden.
Met een National Risk Assessment (NRA) in het 4e kwartaal van 2019 in het vooruitzicht wordt het voor Suriname door al dit soort berichten alleen maar moeilijk gemaakt. Het gaat bij het NRA om een check op de bestrijding van witwassen en financiering van terrorisme door Suriname. In het 4e kwartaal van 2020 volgt een 4e evaluatieronde van de Caribbean Financial Action Task Force (CFATF) op anti-money laundering and Combating Financing of Terrorism (AML/CFT).
DOE blijft daarom krachtig protesteren tegen het feit dat deze regering nalaat de Staatsbesluiten horend bij de anticorruptiewet en het benoemen van de anticorruptiecommissie te realiseren. De samenleving wordt op zo een manier niet serieus genomen, terwijl de schandalen zich opstapelen. De gemeenschap is er steeds minder van overtuigd dat de regering genoeg doet of de wil heeft om het kwaad daadwerkelijk uit te bannen.
Wij zingen meestal met trots uit volle borst: “A bun fu yu, wi suku tru, a ogri musu wai.†Maar wij smachten als Surinaams volk naar de reële verwezenlijking van deze oprechte kreet, aldus DOE.