Jazzzangeres Monique Masé-Wierdsma: ‘Suriname heeft mijn hart gestolen’

door Steven Seedo

PARAMARIBO — De Nederlandse jazzzangeres met een Surinaams hart Monique Masé-Wierdsma wil haar liefde voor gospel aan Suriname bekendmaken. “Het klinkt gek, want Surinamers zijn vertrouwd met dit genre, maar mijn prioriteit ligt in het verhaal vertellen, met muziek, in welke vorm dan ook. Ik heb veel ervaring met deze muziek”, vertelt ze aan de Ware Tijd.

Masé-Wierdsma emigreerde in maart definitief naar Suriname samen met haar man Marcel Masé en zoon tevens violist Ivar. “Na de eerste emigratie kon ik pas in 2019 met ons gezin met vakantie komen, zodat we allemaal konden ‘voelen’ of we de stap wilden maken om definitief te emigreren. Maar wonende in het koude Nederland van 2006 tot 2019 was Suriname dus in mijn hart.”

Livemuziek

De jazzzangeres is sinds kort aan Jazzclub 22 verbonden en treedt samen met de band ‘The Apollos Concept’ onder leiding van toetsenist Andrew Apollos op. Dat deed ze voor het eerst op 29 november voor een besloten gezelschap.

Op 7 december trad ze voor het eerst op voor een breder publiek. Ook haar zoon was daarbij betrokken. “Livemuziek wordt in Suriname goed ontvangen. In Nederland wordt het minder gewaardeerd”, vergelijkt ze. De artieste vindt dat livemuziek van toegevoegde waarde is door de interactie tussen de muzikanten en het publiek. “Het is ‘levend’, zoals het woord live al zegt.”

Gospel

Bij Radio Immanuel, de omroep op religieuze grondslag, heeft ze het kinderprogramma ‘Bromki Fu Tamara’ en een volwassenen praatprogramma ‘De Hobbelstoel’.

Masé-Wierdsma houdt zich bezig met gospel, zoals ze dat deed in Coronie ruim twintig jaar geleden met het blackgospelkoor Choir Friendship, vernoemd naar één van de ressorten in het district. Nu is er een koor van meisjes en nonnen van het Maria Internaat, waarmee ze in oktober een kerstproject begon voor black gospel. Op 14 december trad het koor voor het eerst op te Livorno.

Zingen loopt als een rode draad in het leven van de zangeres, die al ruim veertig jaar op het podium staat. Als het aan haar ligt, gaat ze daarmee nog lang door. Zingen, in de interactie met anderen muziek maken, ziet ze als een geheel. “Dat is iets magisch. Daar ben ik gewoon verslaafd aan, dat hoort bij mij.”

Haar motto is dan ook ‘geen jazz zonder passie, geen blues zonder verhaal en geen latin zonder warmte’. Haar inspiratiebronnen zijn de Amerikaanse Ella Fitzgerald, Mahalia Jackson, Barbara Streisand en Frankie Miller, de Afrikaanse Miriam Makeba, de Nederlander Herman Brood en de Cubaanse Buena Vista Social Club.

Nederland

In Nederland had de zangeres een eigen band, ‘JazzYpassion, vormde ze het duo Sa-Fier en was ze de vaste zangeres van het jazzorkest Leoville. Ze speelde zowel in een combo setting, als in kleinere bezetting met twee gitaristen en deed ook mee met projecten, zoals musical producties, en was actief in een docentenband van een muziekschool.

Masé-Wierdsma volgde masterclasses jazz bij wijlen Lils Mackintosh, dochter van de befaamde Surinaams orkestleider Max Woiski sr. Daarnaast sloeg ze nog een ander pad op met haar stem. Zo volgde ze de opleiding Stemacteur in Amsterdam, werkte daarna als voice-over en was presentator van het radioprogramma ‘Jazzidee’.

Tot kort vóór haar emigratie eerder dit jaar naar Suriname maakt ze muziek en toerde tot aan haar vertrek met Sa-Fier in verschillende kerken in Nederland. Vanaf 2010 zoekt ze weer naar verdieping in de Black American gospel.

Haar jazzy afscheidsconcert ‘Mo & Co’ was in februari in haar geboortegemeente Friesland. “Ik vind Suriname een brok natuur, de culturen, eigenheid, verdraagzaamheid, muziek. Toen ik hier voor het eerst kwam op huwelijksreis in de kerstvakantie van 2001 wilde ik al blijven. Ik voel mij hier heel erg thuis. Suriname heeft mijn hart gestolen.”