Roer omgooien

DE SURINAAMSE VOETBALBOND (SVB) is in historisch opzicht, zoals vele andere Surinaamse sportbonden, niet bespaard gebleven van interne problemen die steeds terugkeren en de echte ontwikkeling van de sport achterhouden. Mensen schromen niet er steeds openlijker over te praten. Slechte intermenselijke verhoudingen, verdachtmakingen, leiderschapsproblemen, belangenverstrengeling en hokjes denken voeren de boventoon.

Meerdere keren zagen bonden en of verenigingen zich genoodzaakt een rechterlijk oordeel te vragen, omdat zij het niet eens waren met een beslissing van het bondsbestuur of één van diens instituten, zoals de tuchtcommissie. Recent nog heeft Real Moengotapoe geprobeerd bij de rechter een beslissing over royement ongedaan te maken, echter zonder succes.

Stappen naar de rechter duidt vaak op onvolwassenheid, omdat het (bonds)bestuur niet voor vol wordt aangezien. Een oordeel vragen aan de rechter over een niet-gerechtigde speler, over zoveel meer toegangskaarten verkopen dan er zitplaatsen zijn, besturen die bij clubs en bonden ver over tijd zijn, toename van verruwing in de sport en wedstrijden moedwillig weggeven met of zonder betaling onder de tafel, zijn uit den boze.

Het rommelt regelmatig bij de SVB over functioneren van het bestuur. Overigens, van tijd tot tijd komen ook bij andere bonden of verenigingen zulke geluiden boven drijven.

Eerlijkheidshalve moet ook hulde worden gebracht aan mensen die zich met opoffering van hun vrije tijd en met terzijde schuiven van persoonlijke zaken, zich belangeloos inzetten om te helpen hun organisatie in de juiste richting te sturen. Die generatie heeft lange tijd bestaan en met paardenkracht van eenvoudige mensen getrokken aan de vooruitgang van clubs of bonden.

In die ‘primitieve periode’ stelden werkers zich open voor communicatie en samenwerking en voor onenigheid werd intern een oplossing gezocht. Het is niet vreemd dat veel mensen de SVB onder een vergrootglas plaatsen, omdat die de grootste sportorganisatie van het land is met het grootste aantal lidbonden of -verenigingen.

Training en een kenniscentrum bij clubs lopen achter bij de groei die anno 2024 in Suriname vormen heeft aangenomen van betaalde en gereglementeerde voetbalsport in het land. Een inhaalslag is dus nodig om zowel organisatorisch, voetbaltechnisch als in reglementen kennis op korte termijn op te doen.

De Fifa en Concacaf zijn voortdurend in ontwikkeling en aangesloten bonden en verenigingen, vooral in ontwikkelingslanden, kunnen uit de bij deze instituten aanwezige kennis putten. Ook Suriname dus. Een nieuw tijdperk van geschikt en eerlijk kader om de daadwerkelijke ontwikkeling van de sport op gang te brengen is nodig om paal en perk te stellen aan uitspattingen die de sportgemeenschap in het algemeen, maar de voetbalgemeenschap in het bijzonder benauwen.

Gedegen opleidingen zijn dringend gewenst om op maat gesneden sportmanagementopleidingen te introduceren en een schoner klimaat voor de (voetbal)sport mogelijk te maken. Hoewel geen onderzoek naar is gedaan, is het klaarblijkelijk zo klaar als een klontje dat jongeren die hun hart aan de sport hebben verpand, die studierichting zullen verwelkomen als een droom die werkelijkheid wordt. Huiswerk voor het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.