Handhaving wet Opvanginstellingen faalt

IN JANUARI 2014 werd de wet Opvanginstellingen door president Desi Bouterse afgekondigd en trad zes maanden daarna in werking. Deze wet bevat regels voor opvanginstellingen, waaronder kinder- en bejaardentehuizen en instellingen waar mensen met een beperking worden gehuisvest. In de wet staat ook waar de accommodaties van de opvanginstellingen aan moeten voldoen en welke kwaliteitseisen en standaarden bij dienstverlening en competentie van het personeel dienen te gelden.

Ook is opgenomen dat er een controledienst en een raad van toezicht of raden van toezicht moeten worden ingesteld. Nu, meer dan tien jaar na inwerkingtreding van de wet, zijn deze controlerende en toezichthoudende organen er nog steeds niet. Het is publieksgeheim dat een aantal tehuizen waar personen van de doelgroepen worden opgevangen en verzorgd niet voldoen aan de minimale vereisten. Ook blijkt personeel vaak niet te zijn getraind voor de werkzaamheden in deze instellingen en vinden er misstanden plaats.

Intussen circuleert al enige tijd informatie in de samenleving en de (sociale) media over serieuze misstanden, waaronder fysieke en geestelijke mishandeling van pupillen in een kindertehuis te Lelydorp. Ex-pupillen hebben een boekje opengedaan over hun ervaringen en wat ze hebben doorstaan. Misstanden zijn door stagiaires die daar hebben gewerkt bevestigd tegenover journalisten. Bij de politie zouden naar verluidt al klachten zijn gedeponeerd, maar er wordt gewacht op verklaringen van slachtoffers voordat een formeel onderzoek kan beginnen.

Het is verbazingwekkend dat minister Ines Pané van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo) niet op de hoogte is van deze kwestie terwijl de informatie al enige tijd in het publieke domein ligt. Althans, die indruk wekte zij donderdag tijdens een persconferentie toen haar werd gevraagd wat ze aan de situatie gaat doen.

De onverschilligheid die ze etaleerde bij het beantwoorden van vragen van journalisten sprak boekdelen. Bij zo een ernstige situatie zou een proactieve houding van de bewindsvrouw mogen worden verwacht. Echter, zij straalde geen enkele daadkracht en besluitvaardigheid uit en kwam ook nog ongeloofwaardig over.

Als klap op de vuurpijl kwam de minister evenals een halfjaar geleden weer met een nietszeggend antwoord dat er voorbereidingen zijn om de raad van toezicht die de wet voorschrijft in te stellen. Gelet op de houding die de bewindsvrouw tijdens de persconferentie heeft gedemonstreerd en het falen om te doen wat de wet voorschrijft, mag gerust worden geconcludeerd dat bescherming van cliënten van opvanginstellingen niet tot haar prioriteiten behoort.

Het is te hopen dat in de nieuwe regering iemand als minister bij Sozavo wordt benoemd die over de competentie en kwaliteiten beschikt om zo een belangrijk ministerie te draaien. Het is ongehoord en onaanvaardbaar dat personen als bankvulling op ministersposten worden benoemd.