REFLECTIE / Iwan Brave
Als een minister hoofdverantwoordelijk wordt gehouden voor lekken van vertrouwelijke informatie en daarom zou moeten opstappen, wat te zeggen van de situatie waarin vroeggeboren baby’s sterven omdat de ‘neonatale intensieve zorg’ instort? Hoe hardwerkend en toegewijd ook, maar Amar Ramadhin zou natuurlijk moeten opstappen als ‘hoofdverantwoordelijke’. Nee, hij heeft geen schuld aan deze premature sterfgevallen, niemand trouwens, want de oorzaak is acuut geldtekort.
En als we dan toch per se schuldigen willen aanwijzen, dan is het natuurlijk de NDP. Diens ondergedoken ‘revolutieleider’ en ‘erevoorzitter’ heeft het land voor de derde, zo niet vierde keer naar de Filistijnen geleid. En om dat te kunnen stellen, heb ik geen achteruitkijkspiegel nodig. Want we ondergaan als samenleving nog volop de (dodelijke) gevolgen ervan.
“Van een ‘prachtig Suriname’ kunnen we nog lang niet praten, ook al gloort er weer monetaire hoop”
Maar goed, de paarse sekte is daarvoor electoraal flink afgestraft. Ondertussen vonden ook strafvervolgingen plaats: voormalige opportunistische pajongwaaiers zitten of zaten hun straf uit wegens corruptie. Een enkele veroordeelde is voortvluchtig en voert via zijn advocaten allerlei hoger beroepszaken. Hoewel achter veel meer corruptelingen gegaan zou moeten worden, kan gesteld worden dat verantwoordelijken rechtelijk ter verantwoording zijn/worden geroepen.
‘Sherrif’ Santokhi, die ‘Wanted’ Bouterse bij de vorige verkiezingen versloeg, heeft bijna zijn eerste termijn erop zitten. Van een ‘prachtig Suriname’ kunnen we nog lang niet praten, ook al gloort er weer monetaire hoop. Wat ook de stand van zaken is, de ‘Sherrif’ kan zich niet langer meer beroepen op hoeveel morserij hij van ‘Wanted’ heeft overgenomen.
In een land met zoveel goud, hout, olie en stinkend zelfverrijkenden (en dat met slechts een half miljoen zielen), is er geen excuus voor stervende vroeggeborenen. Al zit je tot over je oren in die overgenomen morserij, het punt is bereikt dat je gewoon ruiterlijk moet zeggen: “Het lukt me niet, ik houd de eer aan mezelf”. Alleen dan kunnen we de weg inslaan naar een prachtig Suriname.