Symptoombestrijding

DE AFGELOPEN DAGEN is bekend geworden dat er in de zorgsector, met name bij de intensieve zorg voor te vroeg geboren baby’s en zuigelingen met levensbedreigende gezondheidsproblemen in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, een ernstige crisis heerst. Door tekort aan specialistische verpleegkundigen kan geen optimale zorg worden geboden, wat er intussen toe heeft geleid dat enkele baby’s zijn overleden.

De regering en het ziekenhuis zoeken naar manieren om deze crisis te beheersen en de zorg te garanderen. Braindrain – het wegtrekken van personeel – blijkt een belangrijke factor te zijn in deze kwestie. In een poging om verpleegkundigen, met name specialistische verpleegkundigen, te behouden om de zorgsector draaiende te houden zijn de tarieven voor bevoegdheidsverklaringen, registraties en waarmerken van diploma’s voor buitenlandse doeleinden drastisch verhoogd.

De regering heeft in haar vergadering van woensdag een raadsvoorstel van de minister van Volksgezondheid waarin dit wordt geregeld goedgekeurd. De tarieven per document gaan van SRD 250 naar duizend US dollar per stuk, omgerekend circa SRD 28.000. Dat het tarief van SRD 250 achterhaald is, is duidelijk, maar is een aanpassing van meer dan 10.000 procent wel billijk? Getuigt dit wel van behoorlijk bestuur?

“Dit is een maatregel die is genomen om de drempel om te vertrekken te verhogen. Het is geen maatregel om mensen te pesten”, zei minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid woensdagavond tijdens een persconferentie toen hij het besluit van de regering bekendmaakte. De verhoging van de tarieven is bedoeld om de nog beschikbare zorgwerkers in het land te houden, zodat ze diensten kunnen blijven leveren in de zorgsector.

De maatregel mag gerust gekwalificeerd worden als symptoombestrijding. Bovendien neigt ze naar discriminatie van werkers in een bepaalde sector en terreur van de overheid jegens vrije burgers die zich om wat voor redenen dan ook elders in de wereld willen vestigen. Zullen de tarieven om diploma’s in andere sectoren, zoals bijvoorbeeld onderwijs, te waarmerken ook worden verhoogd? Met de aangekondigde maatregel worden burgers door de overheid gegijzeld in een land waar zij niet meer willen vertoeven. Is dit behoorlijk bestuur?

Hoe gemotiveerd zullen verpleegkundigen zijn die weg willen, maar door de tariefverhoging dat niet kunnen? Voorts rijst de vraag of onderzoek is gedaan naar de oorzaken en redenen waarom verpleegkundigen vertrekken. Volgens de minister is de trend van het wegtrekken van deze professionals in 2018 begonnen, gevolgd door een relatieve rust in 2020 en 2021, omdat wereldwijd, vanwege de Covid-19-pandemie, de bewegingsvrijheid was beperkt.

Ondanks wat financiële incentives de afgelopen periode blijken verpleegkundigen toch weg te gaan. Indien er nog geen grondig (actueel) onderzoek is gedaan naar het wegtrekken van zorgpersoneel doen de autoriteiten er goed aan om zo snel als mogelijk een enquête te houden onder zorgwerkers/verpleegkundigen om te kunnen vaststellen wat de redenen voor vertrek zijn. Alleen op basis van die informatie zal degelijk beleid kunnen worden geformuleerd en uitgevoerd om een duurzame oplossing te bewerkstelligen voor de braindrain in de zorgsector. Alle andere ad-hocmaatregelen zullen op den duur slechts lapmiddelen blijken te zijn.