Veel werk aan de winkel om inclusief onderwijs voor kinderen met beperking door te voeren

Scholen moeten toegankelijker worden gemaakt voor kinderen met een beperking, leerkrachten moeten getraind worden en de hoeveelheid aan leerlingen in een klas gaat aanzienlijk verminderd moeten worden om inclusief onderwijs door te voeren. Dit zijn enkele bevindingen die zondag in de Congreshal duidelijk naar voren kwamen tijdens een discussieavond die werd gehouden in het kader van de Internationale dag voor Mensen met een Beperking.

De discussieavond met als thema ‘inclusief onderwijs’ werd georganiseerd door Ispeak samen met de stichting Wan Okasi. Ispeak is een jongerenvereniging met als missie het stimuleren van jongeren om zelfstandig te zijn en het ontwikkelen van zelfredzaamheid onder hen. De stichting Wan Okasi is een organisatie die opkomt voor de belangen van personen met een beperking.

Inclusief onderwijs is een alternatief voor speciaal onderwijs of buitengewoon onderwijs, waarbij de nadruk ligt op het aanvaarden van de verscheidenheid en gelijkwaardigheid middels inclusie. Voor de ontwikkeling van de doelgroep is inclusief onderwijs van belang. Daarom wilde Ispeak samen met Wan Okasi een aanzet geven om tot een bredere discussie te geraken over dit onderwerp.

Aniel Koendjbiharie, voorzitter van Wan Okasi, zegt in gesprek met Suriname Herald, dat inclusief onderwijs geen nieuw fenomeen is, omdat het in andere landen reeds is doorgevoerd. Om het in Suriname door te voeren, gaan er veel veranderingen en aanpassingen doorgevoerd moeten worden. Beginnende bij de scholen zegt hij dat die helemaal niet toegankelijk zijn voor iemand die met een witte stok loopt of in een rolstoel is. Daarnaast moeten de leerkrachten getraind worden om deze doelgroep les te geven. Om de nodige aandacht te kunnen geven aan elke leerling in een klas moeten de klassen kleiner worden gemaakt. Ook het schoolvervoer moet aanwezig zijn, want dat is momenteel niet optimaal beschikbaar.

De Wan Okasi-voorzitter is van oordeel dat er een 3-jarig pilotproject ‘inclusief onderwijs’ uitgevoerd moet worden op enkele scholen van verschillende niveaus. Na drie jaar moet dan nagegaan worden of het mogelijk is de nodige aanpassingen die zijn voortgevloeid op de scholen door te voeren. Koendjbiharie hoopt dat dit idee van hem wel wordt overgenomen in plaats van dat men landelijk overgaat tot de volledige invoering van inclusief onderwijs.

Vishmohanie Thomas