MONSIEUR JEANETTE / Christio Wijnhard
Wij als gemeenschap hebben weer een jonge moeder en een kind verloren omdat we een persoon hebben gehad die zonder rijbewijs het verkeer in is gegaan. Moeder en kind op slag dood. Een tweede kind heeft geen moeder en broer meer.
Online zie ik velen de oproep plaatsen dat het tijd wordt dat dit soort gevallen worden aangemerkt als moord met voorbedachten rade. Dit omdat iemand weet dat het verboden is om zonder rijbewijs deel te nemen aan het verkeer en de bewuste keus maakt dit toch te doen.
“Online zie ik velen de oproep plaatsen dat het tijd wordt dat dit soort gevallen worden aangemerkt als moord met voorbedachten rade”
Ergens ben ik het daar wel mee eens. Er worden ook regelmatig stroompalen omver gereden. Die moeten weer worden gerepareerd en ondertussen zitten mensen zonder stroom. Wanneer er geen stroom is, kan men ook niet goed ondernemen en lijdt men dus verlies. Al deze kosten zou men ook moeten verhalen op de veroorzaker.
We moeten dat niet alleen maar doen omdat we mensen moeten straffen. Het is, in ons geval, ook belangrijk dat men de impact gaat snappen van onverantwoordelijk gedrag. Het lage opleidingsniveau van velen van ons maakt dat we misschien niet eens zouden kunnen stellen dat men met voorbedachten rade iets heeft gedaan.
Misschien is zo iemand niet in staat om de verstrekkende gevolgen van zijn of haar daden in te schatten. Dan begrijpt iemand ook niet dat er een levenslange hebi blijft omdat men op onverantwoordelijke wijze een leven heeft genomen. Er moet dus ook tijd worden gestoken om het bewustzijn te vergroten. Niet alleen over verkeersveiligheid, maar ook over gemeenschapszin.
We laten mensen voor de stomste persoonlijke zaken, wanneer ze uitlekken, hun excuses aanbieden. Van onverantwoordelijke verkeersdeelnemers verwachten we het niet. Terwijl juist deze menselijke gevaren publiekelijk hun excuses moeten aanbieden. Dat zou best een nuttige bestemming van ‘het plein’ zijn als we er een schandpaal installeren.
Nee, dat meen ik niet serieus. Het is wel een mooie gedachte. Iedereen die iets doet dat indruist tegen het welzijn van de gemeenschap moet dan op het plein publiekelijk excuses aanbieden. Dat zou niet lang goed gaan omdat we maar een klein groepje hebben dat onpartijdig en abstract naar zaken kan kijken. Volgens mij zou ik er ook belanden om excuses aan te bieden omdat ik altijd zo klaag.
Het is me opgevallen dat men hier al snel zegt dat iemand klaagt wanneer het gaat over het uiten van ergernissen over misstanden. Het is geen klagen maar het is meer feedback met als doel verbetering. Dan ben je al een boosdoener. Zo raar.
Ooit kreeg ik een bestelling geleverd van een cateraar. Superlekker. Dat zei ik ook. Maar ik vroeg of er de volgende keer beter kon worden opgelet omdat er een wikkel van een bouillonblokje in een portie was gevonden. Dat was dus niet goed. Ik was fout en had teveel kritiek.
Misschien is dat het ook met al die verkeersslachtoffers, noh? Zij staan gewoon in de weg. Opgelopen verwondingen of de dood? Allemaal hun eigen schuld. Zou me ook niet verbazen als de brokkenmakers die stroompalen aanrijden claims gaan indienen bij de EBS.
Vrouw veroorzaakt eigen dood door tegen auto aan te rijden. Stroompaal veroorzaakt stroomuitval door ineens voor auto te verschijnen. Of al die winkels waar auto’s in zijn gereden. Foei, toch, in de weg staande winkel. In het uiterste geval kunnen we altijd nog de schuld in de schoenen van de duivel schuiven. Die is toch altijd al de lul. Zolang wij het maar niet zijn, hè? En nu stop ik met klagen!.