SCHERING EN INSLAG

Het wordt steeds duidelijker: de regering heeft de grootste problemen bij het financieren van haar maandelijkse verplichtingen. Veel instanties binnen de publieke sector en particuliere ondernemingen, moeten tot acties overgaan of het weigeren van de dienstverlening aan de overheid, om toch nog de achterstallige betalingen, af te dwingen. En dan is het wel merkwaardig dat na stakingen en andersoortige acties, er wel geld ter beschikking wordt gesteld. Acties in ziekenhuizen voor niet betaalde tegoeden, werkneerleggingen bij bus- en boothouders, en nu ook nog de vuilophalers, die niet bereid zijn langer te rijden, omdat ook zij niet op tijd zijn betaald en een berg geld van de overheid moeten krijgen.

Dan kregen wij deze week ook nog een bericht ter inzage, dat het ministerie van Justitie en Politie maar heel slecht uit de voeten kan, omdat het  nog veel moet betalen voor goederen en diensten en daartoe gewoon niet in staat is, omdat Financiën, om wat voor reden dan ook, niet over de brug komt, althans niet tijdig. De overheid haar inkomsten komen uit de directe en indirecte belastingen, die naar wij vermoeden, in ruime mate onvoldoende zijn om de meest essentiële betalingen, op tijd te doen. Vandaar dat de zaak van alle kanten rammelt en dat al tijden. Was overigens ook tijdens het regiem van Bouterse en Hoefdraad niet anders. Het enige verschil was uit die periode, dat men de zaak drijvende hield door maar à la dol, lokaal en in het buitenland, te lenen. Prey Gudu Pa nanga tra sma moni gold toen, en was dat de zogenaamde oplossing voor het alleen maar groter wordende financiële vraagstuk. Deze regering kan nu maar heel moeilijk lenen wegens haar tijdelijke huwelijk met het IMF, maar zal toch moeten besturen, hoe moeilijk dat ook gaat. Maar lang niet iedereen heeft begrip voor late betalingen en zijn bedrijf zien zinken, omdat lanti alsmaar in gebreke blijft. Wat lanti al jaren doet, is brandjes blussen en personen en instanties zoet houden door af en toe wat niet betaalde rekeningen, te voldoen. Ad-hocbeleid noemt men dat, en dat zal niet veranderen zolang de inkomsten van staat niet drastisch vermeerderen. Langer dan een jaar geleden werd de Belasting over de Toegevoegde Waarde, BTW, geïntroduceerd op een zeer stuntelige wijze en de hoop was erop gevestigd, dat de BTW de omzetbelasting goed zou kunnen vervangen en meer zou opleveren. Of dat het geval is geweest, weten we niet, want de overheid zwijgt hierover in alle talen. Wat wij wél vermoeden, is dat de overheid voor wat betreft de BTW, nog steeds vreselijk wordt geflest, omdat ze nog steeds niet in staat is een goede controle op de naleving van deze wet, uit te voeren. Het vermoeden bestaat daarom dat de overheid nog veel te weinig binnenhaalt, om goed te kunnen betalen aan alle directe belanghebbenden. We blijven er daarom bij dat Suriname veel meer zal moeten verdienen door productie, om de economie weer goed op spoor te krijgen. Ook moeten we veel meer halen uit bonafide exporten en zeker niet uit inkomsten die verkregen worden uit de zware criminaliteit, omdat de laatstgenoemde inkomsten ook niet regelrecht bijdragen aan de inkomsten van de staat, maar in een zeer bedenkelijk circuit blijven hangen en van daaruit op niet bonafide wijze worden ingezet ten voordele van individuelen. Wat als een paal boven water staat, is dat de overheid erin dient te slagen de  zwaar toegetakelde macro-economie weer op spoor te krijgen , waarna het met haar betalingsverplichtingen, wederom  beter zal gaan.