Unesco/Icomos blijft bij standpunt

‘Huidig ontwerp DNA-zaal zal consequenties hebben voor werelderfgoedstatus binnenstad’

Zoveel ophef als er was over de bouw van de nieuwe DNA-vergaderzaal, zo muisstil is het nu. Niet alleen in figuurlijke zin, maar ook letterlijk. De fundering die in aller ijl is gebouwd staat echter als een huis, de grassprietjes die er nu groeien zijn de stille getuigen van de inactiviteit. Maar het oordeel van Unesco is al binnen. Conclusie: ‘Het gebouw afmaken volgens het originele ontwerp zal onherstelbare schade opleveren voor de bijzondere universele waarde van de houten binnenstad van Paramaribo.’

Tekst: Euritha Tjan A Way

Beeld

De conclusie is geformuleerd in het rapport dat is geproduceerd na het bezoek van The International Council on Monuments and Sites (Icomos) /Unesco delegatie aan Suriname van 12 tot 16 januari. Dat rapport dat online in te zien is, geeft duidelijk aan wat er moet gebeuren met het voorgestelde ontwerp voor de DNA-vergaderzaal. Het gebouw moet lager worden dan de tweeëneenhalve verdieping die het ontwerp nu aangeeft.

“Dat zou eventueel kunnen door de parkeergarage die gepland is voor de begane grond elders onder te brengen. Met de geplande 24 parkeerplaatsen zou het toch al te klein zijn om alle 51 leden en ook de werkers van DNA te accommoderen”, staat in het rapport te lezen.

Daarnaast moeten enkele architectonische aanpassingen gebeuren aan het dak en ook de rest van het ontwerp om het bouwsel meer aan te laten sluiten bij het kader dat geldt voor bouwen binnen de Unesco Werelderfgoedsite die de houten binnenstad van Paramaribo is. Ook wordt een Heritage Impact Assessment geëist voor niet alleen het bestaande ontwerp, maar ook eventuele aangepaste ontwerpen. Deze analyse zou moeten aangeven in hoeverre het ontwerp al dan niet voldoet aan de voorwaarden die in 2002 waren aangehaald om de houten binnenstad van Paramaribo te erkennen als van bijzondere universele waarde voor de mensheid.

Nog geen besluit

Hoewel het bezoek van de Icomos/Unesco tot stand kwam op basis van een dringend verzoek van Suriname is maanden later nog steeds niet duidelijk wat zal gebeuren met het bouwsel dat er nu staat. Volgens de directeur van het ministerie van Openbare Werken (OW) Vidjai Doerga Misier zal het ministerie niet reageren op vragen die dit rapport betreffen zo lang er geen regeringsbesluit is genomen over hoe verder met de bouw.

Doerga Misier die in september vorig jaar het contract tekende met aannemer Bouwvast Jankie die in aanmerking is gekomen voor de bouw van de DNA-zaal, was op vakantie. Toch reageerde hij op vragen van de krant aan de minister gesteld, omdat die geen enkele reactie gaf. In het rapport staat dat de staat Suriname zich zorgen maakt over het feit dat de bouw door stopzetting nu achter op schema ligt. Daarnaast zijn er zorgen over de financiën. Volgens Doerga echter is aannemer Bouwvast Jankie al betaald voor het werk dat geleverd is tot nu toe.

Niet voorstellen

Het document is ook bij Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname, waar Stephen Fokké nog korte tijd directeur zal zijn, bekend. Het analyseert ook hoe het komt dat zaken verkeerd konden gaan. Zo wordt in het rapport de conclusie getrokken dat OW niet wist dat er een masterplan was op basis waarvan al aanbevelingen waren gedaan voor de bouw van de nieuwe DNA-zaal.

Fokké die ook sitemanager is van de werelderfgoed site in Paramaribo kan zich dat maar moeilijk voorstellen. “Als je in een Unesco werelderfgoedsite bouwt dan zou je toch tenminste moeten nagaan wat de richtlijnen zijn die gelden voor bouwen daar. Maar als je dingen in een kleine kring doet en wij komen er pas achter dat dit gebeurt wanneer het ontwerp al af is, dan ben je laat en ben je tekortgeschoten”, vindt Fokké.

Arrogantie

Volgens hem speelt vooral arrogantie. “Mensen vinden dat het hoogste college van staat, DNA heeft besloten dat het gebouw komt en dat Unesco ze niets kan maken. Zo werd gezegd dat het in tegensteling tot de gebouwen aan de Henck Arronstraat geen lening van de Inter Amerikaanse Ontwikkelingsbank betreft, maar geld van de staat zelf. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om regels die gelden waaraan we ons hebben gecommitteerd als land.”

Hij weet niet wat er verder zal gebeuren met het advies in het rapport. Maar hij is stellig in zijn mening dat Suriname zich moet houden aan de richtlijnen die gelden voor bouwen in de houten binnenstad van Paramaribo. “Of we moeten dan zeggen dat we geen lid meer willen zijn van Unesco. Dan kunnen we doen wat we willen. Maar we moeten niet lid willen zijn van Unesco wanneer het ons uitkomt en wanneer het ons niet uitkomt, dan willen we niet meedoen”, aldus Fokké.

Het rapport is trouwens snoeihard in de conclusie dat als de bouw van de DNA-zaal voortgaat zoals ontworpen er een onherstelbare inbreuk gemaakt wordt op de universele waarde van de houten binnenstad van Paramaribo. De site kan dan geplaatst worden op de lijst van ‘werelderfgoed in gevaar’ of in het uiterste geval geheel geschrapt worden. Deze conclusie was ook vóór het bezoek aan Suriname geformuleerd “Dat zou eeuwige zonde zijn”, verzucht Fokké.