31 Oktober 2018
14:00De afgelopen week werden we geconfronteerd met een geval waarbij een jonge vrouw een bekende man in de samenleving heeft beschuldigd van verkrachting. Zij zou dertien jaar zijn geweest toen het geval zich voordeed, dertien jaar geleden. Geconfronteerd met deze aantijging beweert de vermeende dader in kwestie dat er van verkrachting geen sprake was. Het zou gaan om een liefdesrelatie die ruim zes maanden heeft geduurd. Het meisje zou volgens hem destijds zeventien of achttien jaar zijn geweest en was hij haar ‘suikeroompie’. Wie de waarheid spreekt, weten alleen deze twee personen. Dat een dergelijk voorval na verschijning in de media stof zou doen opwaaien was enigszins verwacht.
Maar zoveel stof? Ik ben nog steeds verbaasd over de talrijke commentaren die op sociale media, met nameFacebook, geventileerd worden. Niet alleen over het aantal reacties, maar meer nog over het gebrek aan informatie over dit maatschappelijke vraagstuk, dat uit de reacties blijkt. Bij tijd en wijlen duiken politieberichten en rechtbankverslagen op over volwassenen die zich hebben vergrepen aan een kind. Aangezien het in die gevallen niet om populaire personen of mensen in hoog aanzien in de gemeenschap gaat, gaan die zaken zonder veel opschudding voorbij aan de samenleving.Â
Echter, het geval rond de bekende 'Oom Ben' heeft veel tongen losgemaakt. Voor sommigen was het oude koek, de zogenoemdesiki fu todo na kras' krasi. Zij wisten het al. Anderen spraken over soortgelijke vervelende ervaringen met de man, die ze persoonlijk hebben gehad of over andere slachtoffers die hij zou hebben gemaakt en dat eindelijk iemand de durf heeft gehad om daar openlijk over uit te komen. Triest is evenwel dat sommigen de schuld van seksueel misbruik bij de slachtoffers zoeken. Ze zoeken of willen het zelf. Ben je als meisje of vrouw vogelvrij omdat je een misschien te korte rok aan hebt, een te laag decolleté, of omdat je een drankje van een man hebt aangenomen in een dancing? Is dat een vrijbrief om verkracht of gemolesteerd te worden?Â
Waarom moet zij zich ongewenste intimiteiten en handtastelijkheden welgevallen omdat je haar een lift in je dikke wagen hebt gegeven? Dat ook vrouwen deze zienswijze koesteren baart zorgen. Zeer ernstige zorgen zelfs. Niet alleen onder mannen, maar ook onder vrouwen moet er dus meer bewustwording gekweekt worden. Het kan er bij een deel van de samenleving - onder wie vrouwen - niet in dat slachtoffers pas na lange tijd, soms na decennia, openlijk durven te praten over traumatische ervaringen zoals verkrachting en huiselijk geweld. Sommige slachtoffers nemen het mee in hun graf. Kijk naar de slachtoffers van Harvey Weinstein en Bill Cosby in de VS. Waarom zou hetzelfde niet kunnen spelen bij slachtoffers in Suriname?
Zijn Surinamers ook geen mensen zoals zij in de VS? Of komen we van een andere planeet, hebben we een ander gevoelssysteem en gaan wij anders om met traumatische ervaringen dan andere mensen op deze aardbol? Wat vast staat is dat er over seksueel misbruik en de traumatische psychische gevolgen die dat voor slachtoffers kan hebben, nog een groot gebrek aan voorlichting is. Om goed geïnformeerd te zijn hoeven we gelukkig niet meer te wachten op de overheid of maatschappelijke organisaties. Tegenwoordig zouden we met de smartphones die we bijna allemaal hebben geen gebrek aan voorlichting en informatie mogen hebben. Efu yu no sabi wan sani, Google!