24 Februari 2020
14:00Een maand geleden ongeveer was mijn vertrouwen in de centrale bank tot het nulpunt gedaald. En dat had niet eens zozeer te maken met de perikelen; het kan in elk bedrijf goed fout gaan. Mijn ergernis had meer te maken met de manier waarop verantwoordelijken zijn omgegaan met de situatie. Sinds zaterdag is, met de aanstelling van Maurice Roemer, een beetje van het verloren vertrouwen in de moederbank terug. Ik ken en kende de goede man niet eens. Ik heb hem een paar weken geleden op een woensdagavond voor het eerst ontmoet. Ik wist niet eens wie hij was en nog minder dat hij de nieuwe governor zou worden. Kwestie van gevoel.
Roemer lijkt mij de no-nonsense guy die nodig is bij de centrale bank. Iemand die nee kan zeggen tegen de regering in het algemeen en de minister van Financiën in het bijzonder. Vooral dat laatste lijkt me een uitdaging. Want we weten wat er in aanloop van de verkiezingen in 2015 is gebeurd. Er is massief, zoals Bousaid dat zou zeggen, geïntervenieerd op de valutamarkt om de koers rond de SRD 3,50 voor de US dollar te houden. Tegelijkertijd is er massief monetair gefinancierd. En dit is geen staatsgeheim of zo. Gillmore Hoefdraad heeft het als minister zelf verteld in 'Bakana Torie' op de SRS en in De Nationale Assemblee.
Dat mag deze keer absoluut niet gebeuren. En hoewel alle economen en kenners stellen dat de minister van Financiën en de governor door één deur moeten kunnen, ben ik enorm blij dat dit nu niet het geval lijkt. Roemer was niet de kandidaat van Hoefdraad, dat was ene meneer Lutchman. Bovendien was de bewindsman een opvallende afwezige tijdens de installatie van de nieuwe governor. Prima zaak als je het mij vraagt. De minister van Financiën is een politicus. En politici denken vaak niet verder dan de eerstvolgende verkiezing. Voor Hoefdraad kan het op 12 augustus allemaal eindigen. Roemer is voor vijf jaar benoemd en is dus niet afhankelijk van wat er de komende maanden in politieke zin gebeurt.
Het eerste dat moet gebeuren: het contract tekenen met de banken ten aanzien van de valutakasreserve. Daarnaast moeten wat mij betreft alle interventies op de valutamarkt per direct stoppen. Dat houd je niet vol tot in lengte van weken, maanden of jaren. Uiteindelijk zal de markt de koers bepalen. Daarnaast moet de regering voorschotten die zijn genomen conform artikel 20 van de Bankwet, conform diezelfde wet terugbetalen binnen de aangegeven termijn. Ondertussen kan De Nationale Assemblee artikel 20 schrappen, zodat bij terugbetaling er niet direct een nieuw voorschot kan worden genomen. Laat de regering het geld zoeken door te bezuinigen of per direct subsidies af te schaffen.
Voor Roemer gelden voor de korte termijn daarnaast twee opdrachten als je het mij vraagt: het vertrouwen in de Centrale Bank van Suriname als toezichthoudend instituut herstellen en de functie van governor weer enige glans geven. Je zou denken dat het vertrouwen in de Surinaamse munt herstellen ook één van de taken is. Alleen, dat heeft de voorbije maanden al zoveel schade opgelopen, dat het een onmogelijke taak lijkt voor de korte termijn. Hooguit zou de governor zich ervoor kunnen inzetten dat de waardedaling een halt wordt toegeroepen. Alleen, wat is nu de werkelijke waarde? Een ding weet ik zeker: dat de huidige wisselkoers al lang niet meer realistisch is.
En om het allemaal makkelijker te maken, heb ik een goed advies voor de nieuwe governor. Wees zoveel als dat kan open en transparant in de communicatie. Bijvoorbeeld door aan het eind van de week een persconferentie te beleggen en alle vragen van het journaille te beantwoorden. Wat Maurice moet voorkomen is dat er 'rumors' ontstaan die vervolgens een eigen leven gaan leiden en rumoer veroorzaken. Daar heeft de centrale bank de voorbije periode genoeg van gehad.
giwani@hotmail.com