Suriname failed state sinds 1987 (deel 1)

Inleiding

Reeds in 2004 had ik in een artikel getiteld “Democratie en natievorming” erop gewezen dat Suriname definitief richting failed state koerste. Achter failed state gaan schuil failed politicians, betoogde ik.
Mensen die leven in sociale samenlevingsvormen als gezin, familie, clan, stam zijn niet vertrouwd met de kwaliteiten, cultuur en eigenschappen van een natiestaat. Immers men heeft het grootste gedeelte van zijn bestaan als moderne mens, de homo sapien sapien, doorgebracht als eenzame zwerver dan wel hoogstens in gezins en familieverbanden. Deze, gezin-familie-clan,en stam verbanden, zijn gebaseerd op bloedverwantschap. De mensen die in modernere samenlevingsverbanden als hertogdommen, graafschappen, koninkrijken, keizerrijken en rajasthans leven, hebben het bewustzijn in hun genen welke past bij het leven in de natiestaat. Echter velen denken en leven gedeeltelijk nog steeds als stamleden dan wel als stamhoofden. Men leze het meest recente boek van prof. Amy Chua “The political tribes of the USA”. Een natie stond vroeger synoniem voor een etnische of cultuurgroep. Met de schepping van de natiestaat in 1648 bij het verdrag van Westfalen is de natiestaat een soevereine entiteit met soevereine grenzen en kan meerdere nationaliteiten, cultuur- en etnische groepen herbergen. Een natiestaat is daarom dan ook niet gebaseerd op bloedverwantschap. De staatsvorm, de regeringsvorm, de samenlevingsvorm, de toepassing van de trias politica, het kiesstelsel en de beleving van de rechtsstaat bepalen de kwaliteit van de samenleving binnen de grenzen van de natiestaat. In het boek The economic effects of constitutions (Persson, T., & Tabellini, G. E. (2005). Cambridge, MA: MIT), wordt duidelijk waarom landen vooruitgaan en waarom landen achterblijven, waarom je een aap geen pak met scheermessen moet geven. Dat West Europa zo vooruit is gegaan komt niet alleen door een technologische en industriële revolutie, maar vooral ook door een culturele en mentale revolutie, het herbergt vele cultuur- en etnische groepen.

Democratie kan zowel een samenlevingsvorm zijn, als ook een staatsvorm en maatschappij ideologie zijn. Het is geëvolueerd sinds de industriële revolutie. De publicatie van de Magna Carta betekende een grote sprong voorwaarts. Trouwens alles op aarde, in de kosmos, in de maatschappij, is het product van een evolutionair proces. De mensen die willen inhalen moeten weten dat je de evolutie niet kunt inhalen.
Democratie in haar oorsprong heeft wereldwijd diverse verschijningsvormen en toepassingen gekend. In de eurocentrische benadering heeft democratie haar oorsprong in Griekenland. Echter haar oorsprong en toepassing is niet beperkt tot Griekenland. Men leze daarvoor “The secret history of democracy” (Isakhan,B & S.Stockwell (Ed) (2014) Secret history of democracy. New York, Palgrave Macmillan).
Een volwaardige democratie rust op 7 pijlers: I) Regelmatige verkiezingen berustend op een Eerlijk Kiesstelsel; II). Een Parlement dat goed functioneert; III.) Een Regering dat goed functioneert; IV.)Een Oppositie welke goed functioneert; V.) Toepassing van Scheiding van Machten; VI.)Een goed functionerende Rechtstaat; en VII.) Een goed functionerende Persvrijheid en Recht van Vergadering

De door Jagernath Lachmon doorgedrukte grondwet en kiesstelsel van 1987 garanderen een failed state naar Afrikaans model. Suriname is geen parlementaire democratie sinds 1987. Grondwet en kiesstelsel van 1987 maken dat van een democratie geen sprake kan zijn. Uw politici gaan U de waarheid niet vertellen, daarvoor hebben zij hun redenen. Wat doet U als U betaalt voor een Mercedes Benz en U krijgt een ezelkar. Verkiezingen op zich bepalen niet dat je een democratie bent. In het Pre Mandela tijdperk waren er ook verkiezingen in Zuid-Afrika, Putin houdt ook verkiezingen, PRC ( de Volksrepubliek China) houdt ook verkiezingen, etc. maar het zijn geen democratieën. Onze democratie is net als gootwater in een coca colafles, het is geen coca cola, het is gootwater. Een puntsgewijze analyse van de 7 pijlers van de democratie levert het volgende op.

Ons kiesstelsel is geen eerlijk kiesstelsel. Men heeft met opzet zonder enige rationele argumenten gekozen voor een districtenstelsel omdat daarmee maximale manipulatie mogelijk is. In de eerste plaats heeft men in de periode tussen de aankondiging van een referendum met betrekking tot een nieuwe grondwet en verkiezingen en de feitelijke datum van het referendum, het aantal districten en de indeling van de districten gewijzigd. Voor 1987 kenden wij de volgende districten: Paramaribo, Suriname, Commewijne, Marowijne, Saramacca, Nickerie, Brokopondo en Coronie. Men heeft aan de vooravond van het referendum van 1987 de districten met Aziaten zo klein mogelijk gemaakt en Coronie, met het kleinste aantal inwoners die allemaal verzorgd worden door de mensen die netto belasting betalen, net zo groot gemaakt als Nickerie, een district van producenten. Men heeft het district Para toegevoegd en een wanstaltig onbeheersbaar en onbestuurbaar district Sipaliwini geschapen. Het district Suriname werd vernoemd Wanica. De grondwet en het kiessysteem van 1987 zijn voorbeelden van het gezegde “geef een aap geen pak met scheermessen”. Alle districten waar in grote meerderheid onderontwikkelde mensen van afro-origine wonen, dat zijn Coronie-Para-Brokopondo-Sipaliwini-Marowijne, hebben meer zetels toegewezen gekregen dan waar ze op basis van evenredigheid aanspraak op kunnen maken. Hoeveel kader is er in deze districten? De etnische groep die door het kiesstelsel bevoordeeld wordt levert de minste bijdrage aan het nationaal inkomen, terwijl ze er vandoor gaat met het grootste gedeelte van de nationale koek. Het verraad van J.Lachmon is manifest. Verkiezingen zijn er om een eventuele coalitie mandaat te verlenen.

Met dit kiesstelsel mist haast elke regering een legitimerende grondslag. Bij elke verkiezing gaat circa 30-40% van de geldig uitgebrachte stemmen verloren, ze hebben geen invloed op de verkiezingsuitslag. Bij een landelijke evenredigheid verkiezingsstelsel gaat er maximaal 5% van de stemmen verloren. Dit kiesstelsel is een farce, het maakt van onze democratie een grote grap. Maar deze grondwet en het kiesstelsel zijn daarom dan ook de molensteen om de nek van Suriname. U dankt alle ellende aan deze grondwet en dit kiesstelsel en dus aan J.Lachmon. Nergens ter wereld krijgen onderontwikkelde mensen regeermacht alleen in Suriname. Het wordt tijd dat wij de schuldigen van de vernietiging van Suriname aan de schandpaal nagelen. Dr en RR raden zijn cosmetische belazerij. In het vervolg van dit artikel volgt een verdere analyse van de 7 pijlers van de democratie zoals het zich in Suriname manifesteert en zult U meer lezen over de oorzaken waarom Suriname een Failed State geworden is.
Democratie echter is meer dan alleen maar naar de stembus gaan op basis van een corrupt en racistisch kiesstelsel.

Richard B. Kalloe